________________
શ્રી દાવૈકાલિક વાચના - ૯
તીર્થંકર દેવ પરમાત્માના શાસનમાં વિશિષ્ટ રીતે સંસારની વાસના ભૂલાય. અને અનાદિના મોહના સંસ્કારોથી છુટવા અનેક પ્રકારો બતાવ્યા છે.
ચોથા આરા પછી શ્રદ્ધા-ધારણા-આયુષ્ય વિગેરેમાં ઘટાડો થવા લાગ્યો. આથી શય્યભવ સૂરીજીએ તે તે પૂર્વમાંથી તે તે ગાથાઓથી દશવૈકાલિકની સંકલના કરી. એ મનકમુનિના કાળધર્મ પછી એ દશવૈકાલિકને વિખેરી નાંખવા લાગ્યા. પણ ગીતાર્થ ભગવંતે ના પાડી તેમ કરવાની અને કહ્યું કે - બાળ જીવોને આ અત્યંત ઉપકારી છે. અત્યંત જરૂરી છે. અમુક પ્રકારનું આત્મબળ ન પામી શકે માટે જ પૂજ્યશ્રીએ અન્ય સાધુને ન કહ્યું કે - એ ઓ મારા... સંસારીપણાના પુત્ર છે... હતા...!
અસજઝાયમાં રચના ન થાય. એ તો સંકલના જ કરી હતી. પંચવિધ સ્વાધ્યાયમાં અનુપ્રેક્ષા કાળ સમયે થાય. તાત્ત્વિક પદાર્થનું ચિંતન કરી વૈરાગ્ય ભાવના દ્રઢ થાય.
આચારપ્રવાદ નામે નવમા પૂર્વની વિશેષ ગાથાઓ દશવૈકાલિકમાં છે. રચના એટલે ક્રમપૂર્વક - બધ્ધ. પધ્ધતિ પૂર્વક સંકલના - કાચો મસાલો વ્યવસ્થિત નહીં. સીમેન્ટ મિસ્ત્રી વિગેરેને બોલાવે તે સંકલના...!
-
આ સંકલના એમણે કાળવેળાએ કરી એ. વખતે સંપૂર્ણ શ્રી દશવૈકાલિક વાચના - ૯
30
