________________
શ્રી દશવૈકાલિક વાચના - છ
અનંત ઉપકારી તીર્થંકર પરમાત્માઓએ સાધુ જીવનની મર્યાદા આગમમાં લખી છે. એની સંકલના ટૂંકમાં પૂ. શય્યભવસૂરી મહારાજે કરી છે...!
ધૃતિનું બળ હોય તો જ સાધુજીવનનું પાલન કરી શકે. વિષયકષાયમાંથી છુટવાની તીવ્ર ઈચ્છા તે જ કૃતિ...! ઉપર કહેલી બાર પ્રકારની આત્માની... વિશેષતા લઈ પરમાત્માની આજ્ઞા પ્રમાણે જીવન કેળવે તે સાધુ - ભાવ સાધુ કહેવાય...! સાધુએ વિષ જેવા હોય. ઝેરમાં અમુક પ્રકારની વિશેષતા હોય... મધુરતા હોય એ સર્વ રસમાં મિશ્રિત થઈ જાય. જુદા ન પડે. ભાવથી સર્વ રસ રહેલો છે. પોતાની માન્યતા - પોતાના વિચારો જુદા ન હોય. ઝેર ઝેરમાં અમુક રસનો અનુભંવ ન થાય.
સાધુ નેતર જેવા - માન કષાયને હટાવે. પુદ્ગલીક ભાવમાં પકડ ન રાખે.
સાધુ. પવન જેવા પહેલાની જેમ અપ્રતિબદ્ધ... એ રાજમહેલમાં વાય અને ભંગીને ત્યાં પણ વાય... એવું નથી કે ભંગીને ત્યાં ન વાય ? તેમ સાધુ દ્રવ્ય-ક્ષેત્ર-કાળ-ભાવથી વેતસ વનસ્પતિ જેવા
-
ગમે તેવાઝેરને આ વેનસ વનસ્પતિ ઉતારી છે. તેમ સાધુ મોહનીયનું ઝેર ઉતારી દે. ક્રોધ - માન - માયા - લોભ વિષર્ય - કષાયના ઝેરને સાધુ પોતાના સહવાસથી... ઉતારે. સર્પ ભૂલેચૂકે ય
શ્રી દશવૈકાલિક વાચના - ૭
૨૩
–
