________________
શ્રી ઠરાવૈકાલિંક વાયલા - પs પોતાનાં જીવનમાં નામકર્મની પ્રકૃતિ ક્ષણ હોય તોય કેવલજ્ઞાન આત્માને થાય દા.ત. કુર્માપુત્ર કુબડાને બે હાથની કાયાની અવસ્થામાં કેવલ પામ્યા. - તો પછી કેવલ પામ્યા પછી સીધા ન થઈ જવાય ? કેવલ પાખ્યા પછી આત્માના ગુણોમાં વૃદ્ધિ વિકાસ થાય, કાંઇ દ્રવ્ય શરીરમાં ફેરફાર ન થાય. સાઘજીવનમાં જે જયણાને પ્રાણ રુપ બતાવી છે. તે મોક્ષના લય સુધી પહોંચાડે છે.
દ્રવ્ય જયણા - સંસારી માત્રને હોય. પુદ્ગલ કેન્દ્રમાં હોય તે દ્રવ્ય જયણા...! ર્ડોકટર કહે કે અલ્સર છે તળેલું ન ખાવું વિગેરે તે...! પુદ્ગલ કેન્દ્રમાં રાખીને જ્યણા રાખનારને તે પ્રમાણે ચાલનાર ઘણા છે. એથી સંસાર વધે છે.
ભાવજયણા - આત્માને કેન્દ્રમાં રાખીને જ્ઞાનીની આજ્ઞા પ્રમાણે સાપેક્ષા જીવન જીવવાનો ઉદ્દેશ તે ભાવ જ્યણા....! એનું ૧૪મું પગથીયું મોક્ષ છે.
જ્ઞાનીની આજ્ઞા શી ? નિર્જરાનો ઉદ્દેશ તે આશા છે “વોને ગોગો કિનશાસબ. મરવા દુતિ ગૃહસ્થને અપેક્ષાએ પુણ્ય ઉપાદેય થઈ જાય છે. જો નિર્જરાનું લક્ષ હોય તો જિનશાસન નિgિ દરેક યોગમાં કર્મક્ષય મુખ્ય છે. સાધુને સર્વથી નિર્જરા થાય એ જ લક્ષ હોય અને ભાવનિર્જરા માટે ક્રમે પ્રયત્ન ચાલે. આ = " શ્રી દશવૈકાલિક વાચા -
પજ શ્ન -૩૪૧)
