________________
શાસ્ત્રના પાના ઉપર ઘણા દ્રષ્ટાંતો છે.
=
૧૭મી સદીના ઉત્તરાર્ધમાં પૂજ્ય હીરસૂરી મહારાજ થયા. તેમની પાટે વિજયસેન સૂરી મહારાજ તેમની પાટે વિજય દેવસૂરી મહારાજ.... ૧૮મી સદીના પ્રારંભમાં આવ્યા. જેમના નામથી વિજય દેવસૂર તપાગચ્છ કહેવાયો.. કાળના બળે બે પક્ષ પડ્યા. દેવસૂર...! ને આણસૂર..! તે સમયે વિવેકી શ્રાવકોએ સાધુને સમજાવી મતભેદ દૂર ક્ય પૂ. આણંદસૂરીએ પોતાની વાતને પાછી ખેંચી...! દેવસૂરની આજ્ઞા માની પૂ. દેવસૂરીની આજ્ઞામાં ૩૫૦૦ સાધુઓ હતા. વિચાર્યું.... મારું હવે ઘડપણ છે. હવે શાસનનું કાર્ય પ્રભાવક... સંચાલકને સોંપું...! સૂરીમંત્રનું ધ્યાન કર્યું - શ્રુતજ્ઞાનનો પણ... ઉપયોગ હતો. પૂ. દેવસૂરી મહારાજા પાસે ૭ મહાવાદી ઉપાધ્યાય મહારાજ હતા. તેમજ ગણી-પંન્યાસ પણ ઘણા હતા. મહાવાદી કોઈથી પણ ગાજ્યા ન જાય. અંતે જિન શાસનનો ડંકો વગાડે જ. એવા હતા છતાં પોતાના બધા સાધુમાં કે અન્ય સમુદાયમાં પણ કોઈ દેખાતું નથી. પછી શ્રાવક ગણમાં તેમાં પણ નહીં. પછી નગરીની બહાર અન્ય દર્શનીઓમાં ઉપયોગ મૂક્યો ત્યારે યજ્ઞ કરતો ‘સ્વયંભવ’ બ્રાહ્મણ દેખાયો. તેને જઈને પ્રતિબોધ આપે “અોછું.... અોછું” વિગેરે. તેમ પૂ. દેવસૂરી મહારાજ શ્રુતબળથી જુએ છે. કોઈમાં આજ્ઞાની ખામી, કોઈમાં અજ્ઞાનતા, કોઈમાં પ્રમાદનો ખોર.., કોઈમાં ગંભીરતાની ખામી. કોઈમાં શાસનની સૂઝ નહીં, કોઇમાં રાગ-દ્વેષની માત્રા વધારે...! પૂ. આચાર્ય મહારાજ તો ગંભીર થઈ ગયા. કોઈ યોગ્ય ન દેખાયો. શાસનની ધુરા કોણ સંભાળી શકે ? જેના... હૈયામાં શાસન પ્રત્યેનો અવિહડ રાગ હોય. જ્ઞાનને પચાવી શકતો હોય. જેના મોહનીય કર્મ પાતળા પડી ગયા હોય. તે જ શાસનને સંભાળી શકે... ગંભીર થઇ ગયા...! પાકું પાન છે. ૭૨-૭૫ વર્ષની ઉંમર થઈ. જેને - તેને શાસન સોંપાય નહીં.
શ્રી દશવૈકાલિક વાચના - ૫૨
૩૧૩
