________________
શ્રી ઠરાવૈકાલૈિંક વાચબા - ર, પરમાત્માને કેવળજ્ઞાનની પ્રાપ્તિ પછી સમવસરણમાં બેસીને જગતનાં જીવોને કલ્યાણનો માર્ગ બતાવ્યો...! કર્મથી પ્રેરણાથી કરતી પ્રવૃત્તિ તે કર્મનો બંધ કરાવે છે. કર્મબંધ કરાવે તેવી પ્રવૃત્તિથી અટકવું તે વિરતિ-સંચમ...! તેમાંથી છુટવું કેવી રીતે? અશુભમાંથી અટકવું, સંસારના પદાર્થમાં નહીં.
મન-વચન-કાયાને આશાના પ્રમાણે જોડવા. આથી સત્તામાં રહેલ કર્મ ખચે. આ અભ્યાસ જન્ય છે. એ એક ભવના સંસ્કારથી ન થાય, પણ અનેકભવના દ્રવ્ય ચારિત્રથી થાય. તેમાં (૧) અશુભ ક્રિયાનો ત્યાગ (૨) શુભક્રિયામાં પ્રવૃત્તિ. આ બે ખાસ જરૂરી છે. ઉપયોગ પૂર્વક શુભ નિશ્ચય ભાષા બોલે. અંતરનો વિકાસ હોય તો જ ભાવ સાધુનાનો વિકાસ થાય. ' 'પસ્તાલીશ આગમો ભણવાનો અધિકાર ચાર મૂળસૂત્ર ભણે છે તેને જ પ્રાપ્ત થાય છે. અનાદિના ગંદા કચરા હોય અને આગમ ભણે તો રાગનું પોષણ કરે. ઉંધા અર્થ કરે. શાસ્ત્રના બહાના લઈ પાપ સે. માટે સૂત્ર દ્વારા મોહને ઢીલો કરવાનો છે.
આ ૪૫ આગમ પારો છે. એથી મૂળસૂત્ર તારા હોય તો જ એ પારાનું પાચન થાય... આવશ્યક સૂત્ર જરૂરી છે. શ્રાવકકુળના સંસ્કાર એ ગળથુથીમાંથી મળે છે. શ્રી દશવૈકાલિક વાચના -
૫)
