________________
તો આ જ છે. એમ વિચારમાં તીવ્રતા હોવી જોઈએ.
મહાગુવાહા માયાને એવું વિશેષણ પૂજ્ય દુખહસૂરી માટે મૂક્યું છે. ૪૧ આગમોનો વિચ્છેદ થશે. માત્ર પાંચમા આરાના છેડે ચાર આગમો રહેશે.
પૂ. દુખહસૂરી મહારાજા બોલ્યા તે ભગવાનનું જ વાક્ય....! પૂ. દુષ્પહસૂરી વાક્ય સર્વજ્ઞ જેવું છે.
બધા સૂત્રોનું એસેસ ૪ મૂળસૂત્રમાં આવી ગયું, ઓઘનિર્યુક્તિ, પિંડનિર્યુક્તિ, આવશ્યક સૂત્ર, દશવૈકાલિક સૂત્ર અને વિકલ્પ ઉત્તરાધ્યયન રહેશે તેમાં આચારાંગ, સૂયગડાંગનું બધું આવી ગયું.
બોલવું, ચાલવું, ખાવું, પીવું, સુવું વિગેરે પ્રવૃત્તિ શરીર સાથે સંકળાયેલી હોવાથી સાહજિક છે. તે ગૃહસ્થને પણ કરવાની હોય પણ સાધુને વિશેષતાપૂર્વક વાસનાની તાબેદારી લીધા વગર કરવાની છે.
અજયણાથી ચાલતો પુન્યાત્મા એકેન્દ્રિયાદિની હિંસા કરે તેથી પાપ બાંધે. કડવું ફલ ભોગવે. જયણા બે પ્રકારે દ્રવ્ય અને ભાવ આંતરિક ઉપયોગ, ચાલતા ઈરિચાસમિતિનું પાલન કરે. રાત્રે પૂજ્યા વિના કાંઈ પ્રવૃત્તિ ન કરે. સમિતિ-ગુપ્તિનું યોગ્ય રીતે પાલન કરે. તે દ્રવ્ય જયણા. શાસ્ત્રની મર્યાદા જ્ઞાનીની નિશ્રા તે ભાવજયણા. શાસ્ત્રની મર્યાદા જો કેળવાઈ હોય તો આત્મામાં દ્રવ્ય જયણાની મર્યાદા જળવાય જ....! '
ઉપદેશ પ્રાસાદ ગ્રંથમાં પૂજ્ય હરિભદ્રસૂરી મહારાજાએ દ્રવ્યજયણાનું પ્રધાત્વ બતાવ્યું. શાનીની નિશ્રા ન હોય તો શાસ્ત્રની મર્યાદા ન હોય. તો કરાતી યતના એ જયણા ન કહેવાય. ઉપદેશ પ્રાસાદમાં એક વાત આવે છે કે :
એક શિકારી પક્ષીઓને જાળમાં ફસાવીને ગુજરાન ચલાવે છે. ગામની આજુબાજુમાં કેટલા મળે? માટે જંગલમાં મોટું મેદાન જોયું.. શ્રી દશવૈકાલિક વાચના- ૪ - — — —
૨૪૧)
