________________
નિર્ણય થયો કે ૫૦૦ સાધુ મહારાજ પધારશે પણ તેમના ગુરુ આચાર્ય મહારાજ અભવિ હશે. શાસ્ત્રમાં ભવ્યના પ્રતિબોધેલા મોક્ષે જાય તે કરતાં અનંતા અવિના પ્રતિબોધેલા મોક્ષે જાય. કારણ ભવી આત્મા કર્મ ખપાવી મોક્ષે ગયા બાદ કોઈને પ્રતિબોધ કરવાનો નથી. પણ અભવી તો કોઈ કાળે મોક્ષે જવાનો નથી. તેથી અનંતીવાર જન્મ પામીને શાસન મેળવશે. દિપક સમકિત પામીને અનંતા જીવોને પ્રતિબોધી મોશે પહોંચાડે તેથી અભવીના પ્રતિબોધેલા વધુ આત્મા મોક્ષે જાય. કારણ સમ્યકત્વ દિપક સમ્યકત્વ અભવીને હોય તેને મિથ્યાત્વનો ઉદય ચાલુ હોય પણ ત્યાં મિથ્યાત્વનો ઉદયનો રસ એટલો મંદ થઈ જાય કે કોઈ પારખી ન શકે.
જ્ઞાનાવરણીયનો ક્ષયોપશમ થયો એટલો વિશિષ્ટ પ્રકારનો હોય કે આટલું સરસ નિરૂપણ કરે કે સામેલાને આરપાર ઉતરી જાય. આકરામાં આકરા કમ્મપયડીના ભાંગા, નિગોદનું સ્વરૂપ, મોક્ષના સુખો, ધર્મનું સ્વરૂપ, હથેળીમાં બતાવે છે. તે બધું જ્ઞાનાવરણીયના ક્ષયોપશમથી પ્રાપ્ત થાય. પણ પોતાને શ્રદ્ધા ન હોય. તે ઉપદેશ આપીને અન્યને ધર્મનિષ્ઠ બનાવી મોક્ષ સુધી પહોંચાડે. જેમ દિપક અન્યને પ્રકાશ આપે પણ પોતાની નીચે અંધારું હોય તેમ બીજાને મોક્ષે મોકલે પણ પોતે તો રખડે જ..!
દ્રપ્રસાદનું પ્રાયશ્ચિત લેવા તૈયાર ન થાય તો ભાવપ્રમાદ
પેસી જાય.
અંગાર પર્દક આચાર્ય ૫૦૦ સાધુ સાથે પધાર્યા. મિષ્ટાન અને વિષ્ટા મુકવામાં આવે તો જેમ સુવર વિષ્ટાને જ પસંદ કરે તેમ આત્મિક પદાર્થોની ઉત્કૃષ્ટ કોટીની સમજણ હોવા છતાં સુવરની જેમ અભવિ આત્માને શ્રદ્ધા જ ન થાય.
ગોવિંદાચાર્ય બ્રાહ્મણ ચુસ્ત, સનાતન, વેદના ભણનારા આ બાજુ બૌદ્ધનો સૂરજ ચઢતી કળાએ ખીલતો હતો. તેઓ એક જ ચેલેંજ, શ્રી દશવૈકાલિક વાચના - ૪
૨૩૩)
