________________
બ્રાહ્મણે કહ્યું તું હલકો દેવ છે. જેથી આવાં એંઠા સાથે વાતો કરે છે. તે મને બહુમાને છે. તું એવો નથી. એક વખત શીવે આંખ કાઢી નાખી. બ્રાહ્મણ આવ્યો. જોયું, રડીને શાંત થયો. ભીલ આવ્યો. શીવની આંખ ન જોઈ. તરત પોતાની આંખ ઉખાડી શીવને લગાવી. બ્રાહ્મણને વિશ્વાસ ઉત્પન્ન કરાયો. જ્ઞાનવાનને વિષે વિનય તથા બહુમાન કરવું. જ્ઞાનની શ્રુતગ્રહણની ઇચ્છાવાળાએ ઉપધાનાદિ યોગ કરે કરાવે તપથી વિશુધ્ધિ દ્વારા જ્ઞાનાદિનાં નજીક જવાય છે. તે ઉપધાન-યોગ વહન કરવાપૂર્વક જ્ઞાન ગ્રહણ કરવું તપ અને સંયમની આરાધના દ્વારા જ્ઞાનનો વિકાસ કરે છે. ત્યાં ઉદાહરણ - એક આચાર્ય તે વાચનામાં થાકેલા.... પરિશ્રાન્ત થયેલા. સજઝાયમાં પણ અસજઝાયની ધોષણા કરવા લાગ્યા. જ્ઞાનાન્તરાય બાંધી કાળ કરીને દેવ થયા. ત્યાંથી આયુ ક્ષયે ચ્યવને ભરવાડ કુળે ભરવાડ થયા.. સંસારના ભોગ-ભોગવતા એક પુત્રી થઈ. તે રૂપાળી હતી. ગાડા લઈને જતા હતા. છોકરી ગાડામાં આગળ બેઠી. તેના રૂપમાં આસક્ત યુવાનો બીજા ગાડા સામા ડરી ચાલવા લાગ્યા. તેઓ વડે ગાડાઓ ઉત્પર્થમાં પડયા. વિરોધમાં પડેલાં છતાં મગ્ન થયા. લોકોએ તેનું નામ અસગડ પાડયું. બાદ અસગડ પિતા અન્ય લોકો રૂપમાં આસકત થતાં જોઈ વૈરાગ્ય પામી દીક્ષા લીધી. ઉત્તરાધ્યયનના ૪થા અધ્યયનની ૧૪ ગાથાઓ ચડતી ન હતી. મૂળ ભણે છે. જ્ઞાનાવરણીય કર્મ ઉદયમાં આવ્યું. ભણે છે પણ ચડતું નથી. આચાર્યો કહે છે કે છઠ્ઠવડે તારી અનુજ્ઞા કરાય છે. તેણે પૂછ્યું કે આ તો ત્યાગ કેવો છે? જ્યાં સુધી ન આવડે ત્યાંસુધી આયંબિલ કરવા જોઇએ. તે પ્રમાણે તેઓ ભણ્યા તેમ ભણતાં ૪ અધ્યયન ૧૨ વર્ષે ભણાયુ. આયંબિલ કરાયા. જ્ઞાનાવરણીય કર્મ ક્ષય થયું. કેવલજ્ઞાન પામ્યા. જે જેની પાસે ભણ્યા હોય તેનો નિતવ ન કરવો. તેથી ચિત્તની કલુષિતતા થાય છે. એક હજામની પેટી વિદ્યાના સામર્થની આકાશમાં રહેતી. વિદ્યાસાધકે વિનયપૂર્વક હજામ પાસેથી વિદ્યા લીધી. તેનું ત્રિદંડક આકાશમાં ચાલે છે. રાજાએ પૂછયું કે પરિવ્રાજક! આ તપ કે વિદ્યાતિશય છે? જ. શ્રી દશવૈકાલિક વાચના- ૨
(૧૨)