________________
શી દટાવૈકલિક વાચબા - ૨૧
અલગ - અલગ પૂર્વોમાંથી એકજ સૂત્રમાં સાધુજીવનની મર્યાદા સંકલીત કરી છે. કેવળજ્ઞાનની પ્રાપ્તિ સામાયિકથી પણ છેદોપસ્થાપનીય આદિ ચારિત્રથી શાસન ચાલે છે. એની સર્વ પ્રાપ્તિ-મર્યાદા આ સૂત્રમાં છે. આ ન હોય તો સ્વચ્છંદતા આવે. આશા પ્રધાન લક્ષ્ય દૂર થાય છે સમગ્ર જિનશાસનનો પાયો દ્વાદશાંગીનો પ્રાણ આ દશવૈકાલિકસૂગ છે. સમગ્ર આચારનું વર્ણન તથા નિષેધાત્મક વાતો આમાં કહી, ન કરવા લાયક કરે તો આગળ ન વધી શકે. અહીં ટુંકમાં... આચારનું વર્ણન છે. માટે ૩જા અધ્યયનમાં ક્ષુલ્લકાચાર અને છઠ્ઠા અધ્યયન મહાચાર કથામાં વિસ્તારથી કહેશે.
જ્ઞાન માટે પ્રયત્ન કરવો તે જ્ઞાનીના જ્ઞાનોમાં યુક્ત-ઉચિત નથી. જ્ઞાનાચાર માટે જ જ્ઞાન ભણું છું આ વાત સાધુ જીવનમાટે છે. એને જ્ઞાનાચાર જ જરૂરી છે.
આરાધક ભાવનો પ્રાણ... ભીની આજ્ઞાને પ્રાણથી વધારે સમજી હૈયમાં ટકાવી. સક્રિય પ્રયત્ન કરે તે આરાધક ભાવના પ્રાણ છે. પણ પરમાત્માના શાસનમાં હૈયામાં ઉમળકા અને ઉમંગ થાય. એવું બાળ જીવોને શકય નથી. પરંતુ શ્રધ્ધાપૂર્વક પરમાત્માના શાસનને અંતરથી અપનાવે.
જેલમાં રહેલ કેદી પરાણે ભયંકર મજુરી કરે પણ આ શાસન જ મારા કર્મના બંધનો તોડાવનાર છે એવું વસી જાય. શાસન હૈયે શ્રી દશવૈકાલિક વાચના - ૨૦
૧ ૦)