________________
505
_ હૃદય નયન નિહાળે જગધણી
આ હુંડા અવસર્પિણિના પાંચમા આરાના ભૂંડા એવા, કકળાટ કરાવનારા અને કળી કળીમાં કાપી નાખનારા, કલિરાજાના કલિકાળકળીયુગમાં, પરિસ્થિતિ એવી તો દુર્ભાગ્યપૂર્ણ છે કે, વર્તમાનમાં અહીં ભેદમાં ભેદ પાડીને ભિન્ન-ભિન્ન કરનારા, અખંડ તત્ત્વને ખંડ ખંડમાં ખંડિત કરનારા, ટૂકડે ટૂકડા કરી છિન્નભિન્ન કરનારા, અને છતાં વળી પાછા લાજશરમને નેવે મૂકી, બેશરમ બનીને, તત્ત્વની વાતો કરી, એના ઓથા હેઠળ, પોતપોતાના ગચ્છના માનપાનાદિને પોષનારા, ભક્તોની ભીડ વધારનારા, ભક્તો થકી નિજ સ્વાર્થને સાધનારા, મોથી ઘેરાયેલાં અને જાતને ને જગતને મોહથી નડનારાઓ જ રાજ કરી રહ્યાં છે.
ગચ્છ કદાગ્રહ સાચવે રે, માને ધર્મ પ્રસિદ્ધ આતમગુણ અકષાયતા રે, ધર્મ ન જાણે શુદ્ધ.
- ચંદ્રાનન જિન. દેવચંદ્રજી મહારાજા જો આવી રીતે ભેદમાં ભેદ પાડતાં રહીશું તો પછી ભેદમાંથી અભેદમાં કેમ કરીને જવાશે? એકમાંથી અનેક થયેલાં અનેકની વચ્ચે એક થઈને કેમ કરીને રહી શકશે ?
એક એવા મહાવીરના પંથની કેટકેટલી પોથીઓ-ફાંટા પડી ગયા! જાણે સ્યાદ્વાર દર્શનના, અનેકાન્તધર્મના લીરેલીરા થઈ ગયા છે. કૂરચે ફૂરચા ઉડી રહ્યાં છે.
મત-પંથ-વાડા-ગચ્છ-સંપ્રદાયોમાં, જે અનેક પ્રકારના મતભેદ અને મનભેદ દેખાય છે, તે અહંકાર-મમકારની પુષ્ટિ અર્થે જ માનવીએ કરેલાં છે. જેનાથી ઘર્મની એકવાક્યતા અને સચ્ચાઈનો નાશ થવાની સાથે, ધર્મજનોની એકતાનો પણ ખુડદો બોલાઈ ગયો છે. ધર્મશાસનના
નિરૂપાયતાનો ઉપાય કાળ છે-દુખનું ઔષઘ દહાડા.