________________
શ્રી વિમલનાથજી
486
વળી ગયા, તથાગત, બુદ્ધ ભગવાનની મૂર્તિ પણ, આશીર્વાદ આપતી અભય મુદ્રામાં જોઈ, ક્યાંય વીતરાગતાના દર્શન ન થયાં. અંતે દેવાધિદેવ જિનેશ્વર તીર્થકર ભગવંતની મૂર્તિમાં વીતરાગતાના દર્શન થતાં તેઓ ગાઈ ઉઠ્યા કે...
प्रशमरसनिमग्नं दृष्टियुग्मं प्रसन्नं, वदनकमलमङ्कः कामिनीसङ्गशून्यं । करयुगमपि यत्ते शस्त्रसम्बन्धवन्ध्यं, तदसि जगति देवो वीतरागस्त्वमेव ।।
પ્રશમ રસમાં ઓતપ્રોત થઈ ગયેલી જેની બન્ને આંખો છે, વદનકમલ પ્રસન્ન છે, ખોળો સ્ત્રીસંગ રહિત છે, હાથમાં શસ્ત્રનો સંબંધ નથી. તે ભગવદ્ ! તું જ ખરો વીતરાગ છે, તું જ મારી પૂજાને યોગ્ય છે.
પ્રભુજીની પ્રતિમા યોગમુદ્રામાં, પદ્માસનમાં, ઉપશમની મુદ્રામાં રહેલાં, કયુગ્મ અને ઉમ્મિલિત ચક્ષુથી યુક્ત છે. પાલીતાણા મુકામે શત્રુંજય તીર્થાધિપતિ શ્રી આદિનાથદાદાની મૂર્તિ તો વળી જાલંધર અને ઉડ્યાનબંધ સહિતની અલૌકિક છે. અરિહંત વંદનાવલીમાં “શ્રીચંદ્ર' પણ ગાય છે કે... ત્રણ લોકમાં વિસ્મય સમા ગુણ રૂપ યૌવન યુક્ત છે, એવા પ્રભુ અરિહંતને.. - પ્રભુજીની એક આંખમાં જ્ઞાનની તેજસ્વીતા છે તો, બીજી આંખમાં આત્મ પ્રસન્નતા-પ્રશાંતતાના દર્શન-આત્માનંદની ઝલક જોવા મળતી હોય છે. - પ્રભુપ્રતિમા એ વીતરાગતા-આત્મસ્થતા-સ્વરૂપસ્થતા-ઉપયોગ અવિનાશીતા-પ્રદેશસ્થિરત્વની ઘાતક છે.
પદ્માસનમાં રહેલ ચરણકમલ, કમલની નિર્લેપતા-નિર્મળતામુલાયમતા અને સુરભિ સૂચક છે.
પ્રતિમાના હાથ ઉપર સ્થપાયેલ હાથ એવું સૂચન કરે છે કે પ્રભુને.
પરસ્પર ગુણોની આપ-લે, એજ સાઘર્મિક વાત્સલ્ય.
