Page Text
________________
તાલા દીધાં. કુંચિ પાતસાહે પોતાની પાસે રાખી. પ્રભાત થયો. તિવારે પાતસાહે હાથે તાલો ખોલ્યો. દેખેં તો તિમ સૂતો છે. ઊંઘ માંહેથી જગાડીને પકડ્યો. પુછે છે, ‘તું કુણ છે ? કિસ તરેસે અંદર જનાનામેં ક્યું કર આવ્યા. સો કહે. સચ્ચા બોલણાં, જૂઠ બોલણા નહીં.
તિવારે ઘાંચી કહે, ‘હે પાતસાહ! સલામત મેં સચ્ચી બાત કહૂં સો સુનો. હમેરે ઘરકી સફીલ મેહર્સે ગિર પડી. ઉસકા પાયા ખલબલતાં જમિમાંહેસે ચ્યારખાંને કી દિવી નિકળી હે. સો ઉગર કર કે મેરે ઘરમે ચ્યાર દિવે કીએ. ઉસ વખત ચ્યાર ઓલિયા ખડી દેખે. મેં તો 'મનમે બહોત ડર્યા. તબ ઓલિયે બોલે ‘જે તું કિસ વાસ્તે ડરતા હે. એહ ચરાખાં જલેગી તબ લગે તેરે આગે ખડે હે. તેરે હુકમ માફક ચલેંગે. તે જેસા હૂકમ કરે. સો હમ કરેંગે.' તે સુણ કે મુજને સોખ ઉપની. જો મેરા કહ્યા કરો તો મેરે તાંઇ પાતસાહકી મોહલ હવેલી સારી ફીરાય કર દિખલાવો. તબ ઓલિયા ઉપાડ કર ઇહાં લાયા. સારી હવેલિ દિખલાવીનેં આપકે સોણેકી જગ્યા દેખકે બહોત ખુસી હૂવા. લેજાક માત્ર સોણેકા દિલ હૂવા. તબ સુતા, સુતા સેં નિદ્રા આવી. આપને જબ ઉઠાયા તબ ઉઠકર તુમ આગે ખડા હૂં. તમે૨ી સોખમેં આવે સો તકસીર આપો.
તબ પાતસાહ ગુસા કર બોલે. જો તું કિરામાતસે આયાનેં તુંને દિવી પાઇ સો લ્યાઓ. તબ ઘાંચી સુનકે ખડા હૂવા. તબ, પાતસાદેં ચાકર સાથે ભેજ્યા. ઘરે જાય કર દીવી લેઇને ચાકર ઓર ઘાંચી આય નેં પાતસાહ કે આગે દિવિ રજૂ કીની. તબ પાતસાહ દિવી દેખને ખુસ હૂઆ. તબ ઘાંચીકુ તાતા પાંણિસે નવાય કર, આચ્છ કપડે પેહરાએ. પાંચે પૌસાક સેં પસાય કર્યા. પીછે મેવા મિઠાઇ ખિલાય કે પાસે રખ્યા. નિજર કેદસે જાણે વાવે નહી. તબ સાંજ પડી. જબ ઘાંચીકું પાતસાહે અલાયદા બેસાડને દિવીકે ઉપરે ચરાક સરુ કીધી. તેહજ વેલાઇ ચ્યાર ઓલિયા આય કર ખડા રહે. તબ પાતસાહ દેખને ડરયા. પીછે દિલમેં કયાસ કીયા. જે ઘાંચિ સચ્યા. ઐસા વિચારને પાતસાહ બહોત ખૂસી હૂયા. ચ્યાર ઓલિયા પાતસાહકે આધીન હૂયા. પીછે ઘાંચીકૂ બહોત સન્માંન કરમેં સિરપાવ પેહરાય કર, દિલ્લી સેહેર કી સેઠાઇ ઘાંચી કુંદિની. તે દિનસ સેઠાઇ ઘાંચી કરતે હૈં. Bà x+ Be
પ્રબંધ સંગ્રહ
હીર સ્વાધ્યાય
| SR No. | 005848 |
| Book Title | Hir Swadhyaya Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mahabodhivijay |
| Publisher | Jinshasan Aradhana Trust |
| Publication Year | 1997 |
| Total Pages | 358 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 7 MB |