________________
૨૨૨
સૂત્રસંવેદના-પ
માનવોનું આરસપહાણનું સર્જન જોતાં પણ અહો ! અહો ! ના ઉદ્દગાર સરી પડે છે તો આ સોના-ચાંદી-રત્નના ચૈત્યો જોતો કેવા ભાવ થતા હશે. અહીં તો સંગેમરમરની પ્રતિમાઓ અને ત્યાંની હીરા માણેક રત્નોથી મઢેલી સોનાની પ્રતિમાઓ. અહીંના ચૈત્યો ગમે તેટલા અદ્ભૂત હોય તો પણ તેમાં બધું પત્થરનું અને લાકડાનું કે ઇંટ, ચુના અને માટીનું જ્યારે ત્યાં તો થાંભલા હોય કે કાંગરા હોય, છત હોય કે તળીયું હોય, તોરણ હોય કે ઝુમ્મર હોય ટેબલ હોય કે ડબ્બાઓ હોય, દીવાલ હોય કે દરવાજો હોય બધું જ રત્નોનું, સોનાનું અને હીરા માણોકથી જડેલું. સાંજના દીવાના ઝગમગાટમાં તારંગાના દાદાના દર્શન મનને આસ્લાદિત કરી મૂકે છે તો રત્નોના પ્રકાશની ભવ્યતામાં પ્રભુ કેવા દેદીપ્યમાન દેખાતા હશે. અટ્ટનો ઘંટારવ કલાકો સુધી કાનમાં ગુંજ્યા કરે છે તો ત્યાંના સેંકડો માના મોતીઓથી જડેલા અને પરસ્પર અથડાતા ઝુમ્મરોનો રણકાર કેવો હશે ?
પ્રભુ ! ક્યારેક તો મેં આપના આ સ્વરૂપને પ નીહાળ્યું હો યા ભવમાં ભમતા હું બધું ભૂલી ગયો છું. આજે આપી એ ભવ્યતાને યાદ કરું છું અને બાહ્ય, ભવ્યતાના માધ્યમ
આપની આંતરિક ભવ્યતાને પ્રાપ્ત કરવા યત્ન કરું છું.” ઊર્ધ્વલોક અને અધોલોકના શાશ્વત ચેત્યો તથા જિનબિંબોને વંદન કર્યા પછી હવે તીચ્છલોકના ચૈત્યોની વંદના કરતાં જણાવે છે. ૩ તીર્થ્યલોકના શાશ્વત ચૈત્યોની વંદના (ગાથા – ૯)
બત્રીસે ને ઓગણસાઠ, તિચ્છલોકમાં ચૈત્યનો પાઠ,
ત્રણ લાખ એકાણું હજાર, ત્રણસેં વીશ તે બિંબ જુહાર લો. શબ્દાર્થ :
તીર્થાલોકમાં ત્રણ હજાર બસોને ઓગણસાઠ (૩૨૫૯) શાશ્વત ચૈત્યો છે, એવો શાસ્ત્રનો પાઠ છે. જેમાં ત્રણ લાખ, એકાણું હજાર, ત્રણસોને વીસ (૩,૯૧,૩૨૦) જિનપ્રતિમાઓ છે, તેને હું વંદન કરું છું.
