________________
પૂજ્ય શ્રી અંબાલાલભાઈ
ઊઠી, “નૌ બજકર પંદ્રહ મિનટ હુએ હૈં. હંમેશાં ગોદરેજ તાલા લગાઈએ ઔર ચૈનકી નીંદ સોઈએ!
અભ્યાસનું પરિણામ છે. તમે સૂક્ષ્મતાથી તમારું જીવન તપાસો તો ખબર પડશે કે તમે જે જુઓ છો, સાંભળો છો તે સર્વ એક પ્રકારનો અભ્યાસ છે. સત્ય સાથે તેને કોઈ સંબંધ નથી. જેવું તમે ચાહો છો, જે તમે ચાહો છો તે જ તમને દેખાય છે, સંભળાય છે.
શું તમને એ અનુભવ નથી કે જ્યારે તમે બાળક હતા ત્યારે દુનિયા, લોકો, વસ્તુઓ, પ્રસંગો તમને કેવા લાગતા હતા; જુવાન થયા ત્યારે કેવા અને વૃદ્ધ થયા ત્યારે કેવા? એ જ સ્ત્રી ક્યારેક તમને વાત્સલ્ય તો ક્યારેક વાસના તો ક્યારેક વ્યર્થ ભાસે છે. જેવું છે તેવું નહીં પણ જેવું તમને જોવું છે તેવું તમને દેખાય છે.
જેવી વાસના તેવું દર્શન,
ઈન્દ્રિયોનો શું ભરોસો? જેવી વાસના હોય છે, તેવું દર્શન થઈ જાય છે. તમે બાળક હતા ત્યારે સ્ત્રીમાં કોઈ રસ નહોતો, ધનમાં પણ રસ નહોતો. રસ હતો તો માત્ર - રમકડામાં. બસ! એ જ તમારી દુનિયા અને એ જ તમારી મંજિલ, જુવાન થયા કે રમકડાંમાં કાંઈ રસ ન રહ્યો અને પદ, ધન, સ્ત્રી આદિમાં મૂલ્ય દેખાવા લાગ્યું, તેમાં ઉત્સુકતા વધી. ઘડપણમાં આ બધું પણ છૂટી જાય છે.
૧૬૯
