________________
મળ્યો બોધ સુખસાજ
થઈ જાય તો! સોફા પર બેસવા ન દે, કારણ કે પાથરણા પર એક કરચલી પણ પડવી ન જોઈએ! પરિવારજનો
તેનાથી ડરેલા જ રહેતા. કાંઈ પણ કરવું હોય તો છુપાઈને, ચોરની જેમ કરવું પડતું. તેઓ જાણે પોતાના ઘરે નહીં પણ બીજાના ઘરે રહેતા હોય એવું લાગતું. ઘરની સફાઈ તો જળવાયેલી રહી પણ જિંદગી નરક બનીં ગઈ હતી.
ગૃહિણીએ સંતને પૂછ્યું, આપને ઘર કેવું લાગ્યું? એની સ્વચ્છતા ગમી?' સંતે કહ્યું, ‘સ્વચ્છ તો ઘણું છે પણ આ ઘર જેવું નથી લાગતું, મ્યુઝિયમ જેવું લાગે છે!' સંતે તેને સમજાવ્યું કે તેના સ્વચ્છતાના આગ્રહથી મૂળ વાત ઘરની લાગણી ચુકાઈ ગઈ છે. સારી રીતે જીવવા માટે સ્વચ્છતા જરૂરી છે પણ સ્વચ્છતા માટે જ જીવવું એ કેવી વાત? ઘરમાં રહો તો થોડી ગંદકી તો થાય! એને સાફ કરી લેવી, પણ ગંદકી ન જ થવી જોઈએ એવા આગ્રહથી જીવન બગડી જાય નરક બની જાય એમ તો થવું ન જોઈએ. તેમ શ્રવણ-વાંચન ભાવની સુધારણા માટે છે. શરીરથી થતી કોઈ પણ સાધનાનું લક્ષ્ય ભાવશુદ્ધિ છે. પણ જીવ શ્રવણવાંચન તો કરી લે છે, શારીરિક ક્રિયા તો કરી લે છે પણ મૂળ ધ્યેયને જ ભૂલી જાય છે અને તેથી અટકી જાય છે, ભટકી જાય છે.
મનન
કોઈ ધર્મને શારીરિક ક્રિયા સુધી સીમિત બનાવે છે અર્થાત્
૧૪૦