________________
वेत्ते नवा ४।२।११६॥
विद् धातुथी ५२मां रखे। आत्मनेपद सम्बन्धी अन्त् ने qिzeuथी रत् महेश थाय छे. सम् + विद् धातुने ‘समो गमृच्छि० ३-३-८४' थी मात्मनेपहनो वर्तमानानो अन्ते प्रत्यय. मा सूत्रथी अन्ते प्रत्ययना अन्त् ने रत् माहेश थqाथी संविद्रते मापो प्रयोग થાય છે. વિકલ્પપક્ષમાં આ સૂત્રથી રત્ આદેશ ન થાય ત્યારે 'अनतो० ४-२-११४' थी अन्त् ने अत् माहेश थवाथी संविदते आपो प्रयोग थाय छे. अर्थ - तमो को छ.॥११६॥
तिवां णव: परस्मै ४।२।११७॥
विद् पातुथी ५२म २७॥ तिव् तस् अन्ति पोरे परस्मैपहना नप प्रत्ययन। स्थाने परस्मैपहना मनु णव अतुस् भने उस् वगैरे प्रत्ययो qि४८५ थाय छे. विद् धातुने वर्तमानानो तिव तस् अन्ति; सिव् थस् थ; मिव् वस् भने मस् प्रत्यय. मा सूत्रथी तिव् वगैरे प्रत्ययना स्थाने मनु णव् [अ] अतुस् उस्; थव् [थ] अथुस् अ; णव् [अ] व भने म माहेश. णव् भने थव् प्रत्ययनी पूर्व खेदा विद् धातुन। उपान्त्य इ ने 'लघोरुपा० ४-३-४ थी गुप ए माहेश वगेरे । थवाथी अनु वेद विदतुः विदुः; वेत्थ विदथुः विद; वेद विद्व भने विद्म भापो प्रयोग
૧૦૫