________________
૧૩૦
મોમોહિં - તવચઢવ. ૧.૩.૬૦ થી ૬ નો ટૂ મોઢિ - ઢસ્ત ૧.૩.૪૨ થી પૂર્વનાં ટુ નો લોપ.. પ્રથમમાં ૪.૩.૬૪ થી ત્ બહુલતાએ થાય. દ્વિતીયમાં ર.૧.૮૪ થી ૬ નો વિકલ્પ થાય. તૃતીયમાં એ બેનાં વિકલ્પ પક્ષે ૨.૧.૮૨ થી સ્નો ટૂ થાય. એ પ્રમાણે મોમોહિતિ, મોમોધિ, અને મોમોઢિએમ ત્રણ રૂપો થાય છે.
- નરહોઈતો ૨.૧.૮૫ અર્થ : ન ધાતુમાં તેમજ ટૂ ના સ્થાને થયેલાં મારું ધાતુનાં ટુનો ધુ પ્રત્યય
પર છતાં અને પદાન્તમાં અનુક્રમે શું અને તું થાય છે. સૂત્રસમાસઃ નદ્ સત્ ના તયો . (ઈ.)
ઘશ તન્નતિ થતૌ I (ઈ.ઢ.). ઉદા. : ' તૂ = બોલવું. અસ્થિ – ઘૂસવું (f) (વર્ત.બી.પુ.એ.વ.)
ગથિવ - ગૂગ: પંખ્યાનાં... ૪.૨.૧૧૮ થી ટૂ નો મોલ્ આદેશ અને fસત્ નો થન્ આદેશ થયો.
માલ્ય આ સૂત્રથી ટુને ત્ થયો. વિવેચનઃ પ્રશ્ન-“નદાહોદ' એટલું સૂત્ર કર્યું હોત તો પણ ચાલત. કારણ કે હું
નાં ટૂ નો ત્ કરવાને બદલે ૬ કર્યો હોત તો થ પ્રત્યય પર છતાં ૧.૩.૫૦ થી ૬ નો ત્ થઈ જ જાત. તેથી પ્રસ્થ રૂપ સિદ્ધ થાય છે. જો મા નાં હું નો ઘ કર્યો હોત તો ચોથો અક્ષર અન્ત આવવાથી ઘશ્ચતુર્થાત્... ૨.૧.૭૯ સૂત્ર લાગી થનાં મ્ નો ૬ થઈ જાત. એટલે માદ્ધ રૂપ બની જાત. – સિદ્ધ ન થાત. માટે સૂત્ર યથાર્થ જ છે. સૂત્રમાં નાક અને ધતિ બંને કિ.વ.છે. માટે યથાસંખ્ય લાગુ પડશે.
વનમ્ ૨.૧.૮૬ અર્થ: ધુ પ્રત્યય પર છતાં અને પદાન્ત -નો અનુક્રમે - થાય છે. સૂત્રસમાસ : વશ ન પતયો: સમાહાર: વન્તી | (સમા..).
8 8 પતયોઃ સમદ્દિા : મ્ I (સમા..) ઉદા. : વા, વ, ત્ય$1, બદ્ધમાળ પ્રશ્ન : વઃ સૂત્રની જગ્યાએ વગ: # એવું કર્યું હોત તો પણ ચાલત.
કારણ કે એવું કરવાથી પણ ૬ નો થઈ વા થાત. તેમજ જૂનો પણ થઈને ગદ્ધા થઈ જાત. અને ૨.૧.૭૬ થી અદ્ધમા પણ
જવાબ :
