________________
નો લોપ થઈ જાય. તો રેવૈ ને બદલે વે એવું અનિષ્ટ રૂપ થઈ જાત.
તેથી શું કરવો જરૂરી છે. પ્રશ્ન : પણ કરીને “તુ. ત્યારે" સૂત્ર લગાડીને જો દેવે જ રૂપ કરવું
હોત તો પણ કરવાની પણ જરૂર નથી. શું કરીએ તો પણ ચાલે. કેમ કે દેવ + ૬ નવશે. ૧-૨-૬ થી : થઈ જ જાય છે. પણ છતાંય ન કરતાં ઘણું કરીએ તો પણ કરવાના સામર્થ્યથી જ “તુસ્થિત્યારે" ૨-૧-૧૧૩ સૂત્ર લાગશે નહિ. અને વૈ. રૂ૫
થઈ જાય. છતાં પણ શા માટે કર્યો? જવાબ: વૈ: રૂપ અસ કરવાથી સિદ્ધ થાય પણ તિગર: પ્રયોગને સિદ્ધ કરવા
માટે ન કરવું જરૂરી છે. માટે શું કર્યો છે. ' પ્રશ્ન: તો પણ પ્રશ્ન થાય કે આ સૂત્ર તો એ કારાન્તને જ લાગે છે જયારે
'તિરસું તો વ્યંજનાત છે તેને તો આ સૂત્ર લાગે જ નહિ. તો પછી
તિરણ માટે છેલ્ શા માટે કર્યો? જવાબ: મતિ વ્યંજનાત છે. છતાં તેને માટે જે સ્ કર્યો છે તે જે બતાવે છે
કે “
પવિવૃતમ્ નવ” (એક દેશમાં થયેલો ફેરફાર અન્યવત્ થતો નથી.) તેથી અતિગર થી તિનસ્ જુદું નથી. તેથી અતિનાર ને લાગતું સૂત્ર તિર ને પણ લાગે. અહીં પણ “ન્નિપતનક્ષધિનિમિત્તે તત્ વિતરૂં' એ ન્યાય અનિત્ય થાય છે જેમ કે તિગર + fમન્ આ સૂત્રથી મિન્ નો થયો. પછી “ગરીયા ગરદ્વા' ૨-૧-૩ થી સ્વરાદિ પ્રત્યય પર છતાં ન નું નરસ થાય. તેથી જ વિનર ને માનીને બિસ્ નો રેસ થયો. તે જ નું સ્વરાદિ બનીને તિગર નો ઘાત કરનાર થયો. પણ ન્યાય અનિત્ય છે. માટે નરમ્ થઈ શક્યું.
ફેમ સોશ્વવ . ૬-૪-રૂ. અર્થ - ગવ પર છતાં જ હું અને મન્ ના નથી પરમાં રહેલાં
પ્રત્યયનો છેલ્ થાય છે. સૂત્ર સમાસ -૧ ૨ ૩૬ ૨ પતયો: HER: - રૂદ્ર: તવ (સમા. .). વિવેચન - પ્રશ્ન - ફુલમ અને કમ્ ના અંત્યમ્ અને સનો ''કાર:" ૨-૧૪૧ થી ર થાય. અને “
નુ ત્યારે ૨-૧-૧૧૩ થી પૂર્વના આ
