________________
અનુપ્રેક્ષા વિના જ જૈન ધર્મના ગ્રન્થોનો જાતે અભ્યાસ કરીને જૈન ધર્મ વિષે ગ્રન્થ લખવાની ભારે હિંમત અને ભૂલ કરી છે. તીર્થંકર ભગવંતો, ગણધર ભગવંતો, પૂર્વધર મહાત્માઓ અને દિગ્ગજ મહાપુરુષો દ્વારા આત્મહિતાર્થે જે જ્ઞાન પીરસવામાં આવેલ છે તે સમુદ્ર જેવું વિશાળ અને ખૂબ ઊંડું છે. તેના રહસ્યનો પાર પામવો અત્યંત કઠણ છે. જ્યાં સુધી તીર્થકર ભગવંતો અને મહાપુરુષો પ્રત્યે અત્યંત સમર્પણભાવ, પૂજ્યભાવ અને શ્રદ્ધાપેદા ન થાય ત્યાં સુધી તેમના જ્ઞાનના રહસ્યો સુધી પહોંચવું અશક્ય છે. અંતઃ કરણને ન સ્પર્શેલ એવું લil પૂર્વ સુધીનું જ્ઞાન ધારણ કરનારા અભવી મિથ્યાદૃષ્ટિ સાધુઓના જ્ઞાનને પણ અજ્ઞાન કહેવામાં આવ્યું છે. માત્રશાસગ્રન્થોના શબ્દો ઉપર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરીને સ્વમતિથી અભિપ્રાયો બાંધવા અને લખવા તે ન્યાયપૂર્ણ અને સજ્જનોને યોગ્ય પ્રયાસ ન ગણાય
વળી, જૈનધર્મ એ આગમો વાંચવા બાબતે ગૃહસ્થોને અધિકાર આપેલ નથી. માત્ર સાધુ-સાધ્વીઓને જ અધિકાર આપેલ છે. તેમાં પણ સાધુકે સાધ્વીજીએ દરેક આગમ વાંચનનો અધિકાર મેળવવા માટે શાસ્ત્રમાં કહ્યા મુજબની વિશિષ્ટ તપ અને જોગની વિશિષ્ટ ક્રિયા- સાધના કરવી પડે છે. તે પછી જ અધિકાર મળે છે અને તે પણ ગરગામથી આગમનો અભ્યાસ કરવાનો હોય છે. જેથી અર્થનો ક્યાંય અનર્થન થાય, અર્થઘટન વિપરીત ન થાય, પ્રશ્નો પૂછવા દ્વારા જિજ્ઞાસાને તૃપ્ત પણ કરી શકાય અને અંતઃકરણને સ્પર્શેતે રીતનું જ્ઞાન પ્રાપ્ત કરી શકાય. વળી જ્ઞાનપ્રાપ્તિનું પ્રયોજન પણ કર્મક્ષય, શુભમાં પ્રવૃત્તિ, અશુભમાં નિવૃત્તિ અને મોક્ષપ્રાપ્તિ છે.
કમનસીબી પણ કેવી કહેવાય કે, જૈન ધર્મ વિષે ઊંડાણપૂર્વક જાણનારા અનેક વિદ્વાન જૈન આચાર્યો- સાધુઓ અહીં ભારતમાં છે. તેમના દ્વારા “જૈનીઝમ્સ'નો કોર્સ તૈયાર
