________________
૩૧
ભાભિન દીછવાની ક્રિયામાં પ્રીતિરૂપ લેકસ જ્ઞાને ત્યાગ કરે છે. લોકાચારના પ્રવાહની વિરુદ્ધ જાય છે, અર્થાત્ લૌકિક આચારાથી વિરુદ્ધ એવા ધાર્મિક આચારાનુ સેવન કરે છે, તથા લોકાચારના પ્રવાહમાંથી નિવૃત્ત થાય છે, અર્થાત લાકાચારનુ સેવન કરતી નથી.
[ અહીં (૧) લોકસંજ્ઞાના ત્યાગમાં લૌકિક આચાર પ્રત્યે પ્રેમના-આદરના ત્યાગ સૂચિત થાય છે, લેાકાચારના પ્રવાહથી નિવૃત્તિમાં લેાકાચારના ત્યાગ સૂચિત થાય છે.]
તેં સાધુ સદા સાધુપણાના આચારેથી યુક્ત હોય છે. આવા સાધુને ભગવાને ચાગી કહ્યો છે.
એસ આરાહગે સામઙ્ગસ્સ જહા ગહિઅપઇયો, સન્વેયહાસુદ્ધ, સંધઇ સુદ્ધગ' ભવ, સમ્ભ અભવસાહગ, ભારિઆ સુરૂવાઇકપ્પ । તએ સંપુણ્ણા પાઉઈ અવિંગલહે ભાવ, અસકિલિ સુહાઓ, અપર વાવણી, સુદરા અણુબ'ધેણ, ન ચ અણ્ણા સંપુણ્ણા તત્તત્તખણેણુ
તા
સાધુપણાના આરાધક, (પ્રારંભથી જ સારી પ્રવૃત્તિ કરવાથી) સ્વીકાર્યા પ્રમાણે પ્રતિજ્ઞાનેા પાલક, ( અતિચાર રહિત હાવાથી ) સંસંયમનુણેથી શુદ્ધ આ સાધુ ભોગક્રિયા માટે સુરૂપિર્ત્ત સમાન અને સારી રીતે મેાક્ષસાધક શુદ્ધ ભવ પામે છે. અર્થાત્ આવે સાધુ તે જ ભવમાં મેક્ષે ન જાય તા દેવલાકાદિમાં ઉત્પન્ન થાય છે
