________________
૧૯૩
વિધિજજતા અક્ષય, -
જન્મજરામરતિખિકુતેહિ ! દુહમહયંતિ ઘોર, સંસારે સંસદંત જિઆ ૮૮
ચાર ગતિ રૂપ સંસારમાં પરિભ્રમણ કરતા જ જન્મ, જરા અને મરણ રૂપ તીણ ભાલાઓ વડે વારંવાર વિંધાઈ નિરંતર ઘર દુઃખ અનુભવે છે. (૮૮), તહવિ ખણુપિ યાવિ હુ,
- અન્નાણુભુયંગડકિયા જીવા : સંસારચારગાએ, ન ય ઊંગ્વિજતિ મૂઢમણુ ૮૯
પણ મૂઢ મનવાળા અને અજ્ઞાન રૂપ સર્ષે ડસેલા છે કે ઈ વખત પણ સંસારરૂપ બંદિખાનાથી ક્ષણ પણ ઉદ્વેગ પામતા નથી. (૮૯) કીલસિ ! કિમંતવેલ, સરીરવાવાઈ જત્થ પઈસમયે કાલરફઘડીહિં, સો સિજજઈ જીવિયહ પ૯
હે જીવ! જે શરીર રૂપી વાવમાં સમયે સમયે કાળ રૂપ રેટની ઘડીઓ વડે જીવિત રૂપી જળને પ્રવાહ શોષાઈ જાય છે તે શરીર રૂપ વાવમાં તું કેટલા કાળ સુધી ફ્રીડા. કરીશ? (૯૦) રે જીવ ! બુજઝ મા મુક્ઝ,
મા પમાય કરેસિ રે પાવ ! કિ પરલોએ ગુરુદુકુખભાયણું હાહિસિ અયાણ! વ, તે. સં. ૧૩.