________________
સરળ ગુજરાતી વ્યાકરણ
(૧૭) સુર્યમુખીની હાંસી આંખે. (૧૮) પડછાયાથી ડરતો સુરજ. (૧૯) રજાઓ દિવાળી તણી થઈ પૂરી. (૨૦) વળાવી બા આવી નિજ સકલ સંતાન ક્રમશઃ. (૨૧) ઊગે છે સુરખી ભરી રવિ મૃદુ હેમંતનો પૂર્વમાં, (૨૨) એ હું જ છું, નૃપ, અને માફ કર, બાઈ ! (૨૩) રસે હવે દે ભરી પાત્ર, બાઈ ! (૨૪) ઊંડા અંધારેથી પ્રભુ ! પરમ તેજે તું લઈ જા ! (૨૫) વેગે જતી ગાડી મહીં લપાઈ. (૨૬) બોલાવતી તાલીસ્વરેથી બાલા (૨૭) ત્યાં છાજલીમાં ચીજને ખસેડતાં. (૨૮) હૈયે થયો ત્યાં ફફડાટ પંખીનો. (૨૯) ત્યાં ત્યાં બધે કહો શું તમારું ઘર નથી ? (૩૦) જ્યાં ટપાલી પત્ર લાવે. (૩૧) હેઠો પડ્યો શ્વાસ પરંતુ યંત્રનો. (૩૨) કાંતિલાલ ત્રિકમગઢમાં કારકુન હતી. (૩૩) પેલો માણસ ગયો, એટલે બિંદુમતી અધીર પગલે મેડા પર ચડી
ગઈ. (૩૪) કોઈએ નનામી અરજીઓ કરી. (૩૫) ઠીક ચાલતું હતું, મારા ભાઈ ! (૩૬) જોખમથી લદાયેલું કબુનું શરીર જોઈને મુનીમે કહ્યું. (૩૭) હુકો એક ખૂણામાં ટેકવીને મૂકી દીધો. (૩૮) ચારણીએ ભત્રીજાને જોયો. (૩૯) પીઠાશને બાથમાં ઘાલીને છાતીએ ભીંસ્યો. (૪૦) સમજુ પદમણી-વહુ ઝપાટાભેર રસ્તો કાપવા લાગી. (૪૧) પ્રભાસથી નીકળ્યાને બારમો દહાડો હતો. (૪૨) દીપકની માતા મેના નીચી દૃષ્ટિએ અને પ્લાન વદને બેઠી છે. (૪૩) શિકારી મારા પર કાતીલ ડોળા કાઢે, પણ મારે કરવું શું ? (૪૪) અત્યારથી કુસ્તી ના હોય, કુસ્તી તો છેક છેલ્લે આવે.