________________
गंभीरं जिणवयणं, दुविनेअं अनिउणबुद्धीहिं । . तो मज्झत्थेहिं इमं, विभावणीयं पयत्तेण ॥ २५४॥
અનિપુણ બુદ્ધિવાળાથી બહુ કષ્ટ જાણી શકાય એવાં જિનવચન ગંભીર છે. તેથી રાગદ્વેષ કદાગ્રહાદિ રહિત થઈ આ જિનવચન પ્રયતથી વિચારવાં. ૨૫૪. उस्सग्गववाय-विऊ, गीयत्थो निस्सिओ अ जो तस्सः। . अनिग्रहंतो विरियं, असढो सव्वत्थ चारित्ती ॥ २५५॥
ઉત્સર્ગ અને અપવાદના જાણ એવા ગીતાર્થ અને જે તેવા ગીતાર્થની નિશ્રામાં રહેતા હોય તે સાધુ કપટ રહિત સર્વત્ર સ્વશક્તિ ફોરવીને તપ, સ્વાધ્યાય અને વૈયાવચ્ચને કરતો છતો ચારિત્રવંત લેખી શકાય. ૨૫૫. , रागाइदोसरहिओ, मयण-मयठ्ठाण-मच्छर-विमुक्को । जं लहइ सुहं साहू, चिंताविसवेयणारहिओ ॥ २५६ ॥ तं चिंतासयसल्लिय-हियएहिं कसायकामनडिएहिं । कह उवमिजइ लोए, सुरवरपहुचक्कवट्टीहिं ॥ २५७॥
રાગાદિ દોષ રહિત,મદન(કામવિકાર), અષ્ટવિધ મદસ્થાન અને મચ્છર રહિત સાધુ, ચિંતા રૂપ વિષવેદનાથી મુક્ત છતો જે(અનુપમ સુખ મેળવે છે તે સુખ સેંકડો ચિંતાપ શલ્યથી ભરેલા અને કામ કષાયથી વિલંબિત થયેલા ઈન્દ્રો અને ચક્રવર્તિતના સુખ) સાથે શી રીતે સરખાવી શકાય ? મતલબ કે નિર્વિકાર પ્રશાન્ત મુનિના સુખ પાસે વિષયકષાયને વશ વર્તનારા ઈન્દ્રાદિકનાં સુખ ૭૬
-- શ્રી પુષ્પમતિના પ્રવUT
