________________
જાણવું. ૧૯૨.
आवायाइ-विरहीए, देसे संपेहणाइ परिसुद्धे । उच्चाराइ कुणतो, पंचमसमियं समाणेइ ॥ १९३॥
આપાત (લોકોનું આવાગમન જ્યાં થતું હોય) તેમજ સંલોક (લોકો દૂરથી દેખી શકે એવાં સ્થળ) ટાળી શુદ્ધ નિર્દોષ સ્થંડિલ ભૂમિમાં વડીનીતિ તથા લઘુનીતિ કરતો સાધુ પાંચમી પરિષ્ઠાપનિકા સમિતિને આરાધે છે. ૧૯૩.
धम्मरुइमाइणो इह, आहरणं साहुणो गयपमाया । जेहिं विसमावइसुवि, मणसावि न लंघिया एसा ॥ १९४ ॥
ધર્મરુચિ પ્રમુખ પ્રમાદરહિત સાધુઓનું અત્ર ઉદાહરણ લેવું કે જેમણે વિષમ આપત્તિયોગે મનથી પણ એ સમિતિનું ઉલ્લંઘન કર્યું નથી. ૧૯૪.
अकुसलमणो निसेहो, कुसलस्स उईरणं तहेगत्तं । इय निठिअमणपसरा, मणगुत्तिं बिंति महरिसिणो ॥ १९५ ॥
અકુશળ (સાવધ) મનનો નિરોધ અને કુશળ (શુભ) મનનું ઉદીરણ તથા ચિત્તની એકાગ્રતા થાય તેમ પ્રવર્તવું એ મનોગુપ્તિ છે. એમ સકલ વિકલ્પાતીત-નિર્વિકલ્પ સમાધિવંત જિનેશ્વરો કહે
૧૯૫.
છે.
अवि जलहीवि निरुज्झइ, पवणोवि खलिजए उवाएणं । 'मन्ने न निम्मिओ च्चिय, कोवि उवाओं मणनिरोहे ॥ १९६ ॥
श्री पुष्पमाला प्रकरण
५७
