________________
iિવિસુ પંચપુ, તમેમુ ય-ારણા-ખુમફ-મેય । संघट्टण परिआवण, वेरमणं च य सुतिविहेण ॥ १४३ ॥
પાંચ પ્રકારના સ્થાવર રૂપ એકેદ્રિય જીવો તથા સર્વ ત્રસ જીવોને સંઘટ્ટન (ચરણ સ્પર્ધાદિકજન્ય), પરિતાપન (કશાથી તાડન લકુટપ્રહારાદિક), અને વ્યપરોપણ (પ્રાણહરણ) મન, વચન અને કાયાથી કરવું નહિ, કરાવવું નહિ, અને કરનારને રૂડું જાણવું પણ નહિ. ૧૪૩.
जड़ मिच्छदिठ्ठिआणवि, जत्तो केसिं च जीव रख्खाए । कह साहूहिं न एसो, कायव्वो मुणियसारेहिं ॥ १४४ ॥
જ્યારે કેટલાક મિથ્યાર્દષ્ટિ છતાં પણ જીવરક્ષા માટે યત્ર કરતા જણાય છે તો પછી ધર્મરહસ્યના જાણ મુનિઓએ તે જીવરક્ષામાં કેમ યત્ન ન કરવો ? તેમણે તો કેડ કસીને અધિકતર યત કરવો જ ઘટે છે. ૧૪૪.
निय पाणग्घाएणवि, कुणंति परपाणरक्खणं धीरा । विसतुंबउवभोगी, धम्मरुई इत्थुदाहरणं ॥ १४५ ।।
ધીર પુરુષો પોતાના પ્રાણ ત્યાગે પણ પરપ્રાણનું રક્ષણ કરે છે. ઝેરી તુંબડીનું શાક વાપરી જનારા ધર્મરુચિ અણગારનું અત્ર ઉદાહરણ છે. ૧૪૫.
कोहेण व लोहेण व, भएण हासेण वा वि तिविहेण । सुहमेअरंपि अलियं, वज्जसु सावज्जसयमूलं ॥ १४६ ॥
श्री पुष्पमाला प्रकरण
૪૪
