________________
સમ્યકત્વના પાંચ અતિચાર પ્રયત વડે વર્જવા યોગ્ય છે. ૧૦૭ पिडंप्पयाण हुणणं, सोमग्गहणाई लोय-किच्चाई । वजसु कुलिंगिसंगे लोइअतिथ्थिसु गमणं च ॥१०८॥
પિંડપ્રદાન (પિતૃપિંડ), યજ્ઞ(અગ્નિતર્પણ), સોમગ્રહણ (ચંદ્રગ્રહણ) આદિ શબ્દથી સૂર્યગ્રહણ, સંક્રાન્તિ પ્રમુખ લૌકિક કાર્ય તેમજ કુલિંગીનો સંગ તથા લૌકિક તીર્થ(પરમાર્થ શૂન્ય સ્થળ) માં ભ્રમણ કરવાનું તું ત્યજ. ૧૦૮. मिच्छत्तभाविउ च्चिय, जीवो भवसायरे अणायंमि। दढचित्तोवि छलिजइ, तेण इमो नणु कुसंगेहिं ॥१०९॥
અનાદિ સંસારસાગરમાં પ્રથમ તો જીવ મિથ્યાત્વ ભાવિવત હોય છે તેથી તે ગમે તેવો દૃઢ ચિત્તવાળો હોય તો પણ નિશે કુસંગથી છળાઈ જાય છે. ૧૦૯. जस्स भवे संवेगों, निव्वेओ उवंसमो अ अणुकंपा । अथ्थिक्कं जीवाइस, नजइ तस्सथ्थि संमत्तं ॥११०॥
જેને સંવેગ (મોક્ષાભિલાષ), નિર્વેદ (ભવવૈરાગ્ય), ઉપશમ (ક્ષમા-સમતાભાવ), અનુકંપા (કરુણાભાવ), અને જીવાદિક તત્ત્વમાં આસ્તિક્ય (તત્ત્વશ્રદ્ધા) હોય તેને સમ્યકત્વ છે એમ જાણવું તે સિવાય બીજાં પણ લિંગ કહે છે. ૧૧૦ सव्वथ्थ उचियकरणं, गुणाणुराओ.रई य जिणवयणे । अगुणेसु अ मझथ्थं, सम्मद्दिछिस्स लिंगाइं ॥ १११ ॥
३४
ला प्रकरण
