________________
તે માટે વિધિપૂર્વક જ્ઞાની પુરુષોને સમ્યગૂ ઉપષ્ટભ આપતાં છતાં ભવસમુદ્ર તરવાને યાનપાત્ર (જહાજ) જેવું તીર્થ પણ પ્રવર્તાવ્યું ગણાય. ૪૪. कह दायगेण एयं, दायव्वं केसु वावि पत्तेसु । दाणस्स दाइगाणं, अदायगाणं च गुणदोसो ॥ ४५ ॥
દાતાએ આવો ઉપખંભ કેવા ભાવથી આપવો અને તે વળી કેવા પાત્ર પુરુષોને આપવો; એવી રીતે દાનદાતા અને અદાતાના જે ગુણદોષ સંભવે તે કહેવા યોગ્ય છે. ૪પ. आसंसाइ विरहिओ, सद्धा रोमंचकंचुइजंत्तो । कम्मक्खयहेउं चिय, दिजा दाणं सुपत्तेसु ॥ ४६॥ " આશંસાદિક (આલોક પરલોક સંબંધી સુખની ઈચ્છા, યશ, માન, પ્રતિષ્ઠાદિકની ઈચ્છા) રહિત થઈ અને શ્રદ્ધા તથા રોમાંચ (હર્ષોલ્લાસ) ને ધારણ કરી દાતાએ કેવળ કર્મનો ક્ષય કરવાને માટે જ સુપાત્ર દાન દેવું. ૪૬. . आरंभनियत्ताणं, अकिरित्ताणं, अकारविंताणं । धम्मठ्ठा दायव्वं, गिहीहिं धम्मे कयमणाणं ॥ ४७॥
આરંભક્રિયાથી નિવૃત થયેલા, મૂલ્ય વડે વસ્ત્ર-આહારાદિક નહિ ગ્રહણ કરનારા, તેમજ આરંભ અને ખરીદી નહિ કરાવનાર તથા ધર્મમાં જ ચિત્તને સ્થાપનારા સાધુજનોને ગૃહસ્થોએ ધર્મને માટે જ દાન દેવું. ૪૭.
श्री पुष्पमाला प्रकरण
