________________
तो अवगय परमत्थो, दुविहे धम्मंमि हुज दढचित्तो। .. समयंमि जओ भणिया, दुलहा मणुयाइसामग्गी॥४७१॥
તેથી પરમાર્થ સમજી વીતરાગપ્રણીત ઉક્ત વિવિધ ધર્મમાં સુદઢ થવું-રહેવું. કેમકે આ મનુષ્યાદિક શુભ સામગ્રી પુનઃ પુનઃ પામવી શાસ્ત્રમાં દુર્લભ કહી છે. ૪૭૧. अइदुल्लहंपि लद्धं , कहमवि मणुयत्तणं पमायपरो । जो न कुणइ जिणधम्मं, सो झूरइ मरणकालंमि॥४७२॥
કોઈ રીતે પૂર્વ પુષ્યયોગે અતિ દુર્લભ એવો પણ મનુષ્યભવ પામીને જે પ્રમાદથી જિનધર્મને સેવતો નથી તેને પાછળથી અવસાન વખતે બહુ ઝૂરવું પડે છે. ૪૭૨. जह वारिमज्झछूढु ब्व, गयवरो मच्छउ ब्व गलगहिओ । वरगुरपडिओ व्व मओ,संवट्टइ उ जह व पक्खी॥४७३॥
જેમ કાદવમાં ખૂચેલો મયગળ-હાથી, ગલગ્રહિત (લોહમય ખીલાવડે પકડાએલો) મચ્છ, પારધીની જાળમાં સપડાયેલો મૃગલો અને પાશમાં પડેલું પંખી શોચે છે - ઝૂરે છે તેમ મરણકાળે સુકત કમાણી વગરના જીવને ઝૂરવું પડે છે. ૪૭૩. जललवचलंमि विहवे, विजुलयाचंचलंमि मणुयत्ते । धम्ममि जो विसीयइ, सो का पुरिसो न सप्पुरिसो ॥४७४॥
કુશાગ્ર સ્થિત જળબિંદુ સદેશ લક્ષ્મી ચંચળ હોવાથી તેમજ વિધુત્વતા (વીજળી) જેવું યૌવન, આયુષ્ય વિગેરે અસ્થિર १४०
श्री पुष्पमाला प्रकरण
