________________
आलोयणा परिणओ, सम्मं संपढिओ गुरुसगासे । जइ अंतरावि कालं, करिज आराहओ तहवि ॥ ३६५॥ " આલોચના કરવા નિશ્ચયવાળો થઈ, આલોચના માટે જ ગુરુ સમીપે જવા નીકળેલો (ભવ્યાત્મા) કદાચ માર્ગમાં જ કાળા કરી જાય, તોપણ તે આજ્ઞાનો પાલક જ સમજવો. ૩૬પ. जाईकुलविणयउवसम-इंदियजयनाणदंसणसमग्गा । अणणुतावि अमाई, चरणजुयालोयगा भणिया ॥ ३६६ ॥
ઉત્તમ જાતિ, કુળ, વિનય, ઉપશમ, ઇંદ્રિયજય, જ્ઞાન અને દર્શન સંપન્ન, કોઈને પણ પીડા નહિ કરનાર, નિર્માથી અને ચારિત્રયુક્ત આલોચક કહ્યા છે, મતલબ કે આલોચક એવા ગુણવાળો હોવો જોઈએ. ૩૬૬. मूलुत्तरगुणविसयं, निसेवियं जमिह रागदोसेहिं । दप्पेण पमाएण व, विहिणा लोइजं तं सव्वं ॥ ३६७॥
મૂળગુણમાં કે ઉત્તરગુણમાં રાગદ્વેષ વડે દર્પ, પ્રમાદ કે અનાભોગથી જે જે દોષ સેવ્યા હોય, તે તે સર્વે દોષ વિધિવત્ આલોચવા. ૩૬૭. चाउम्मासिय वरिसय, दायव्वा-लोयणा चउछकंना । संविग्गभाविएणं, सव्वं विहिणा कहेअव्वं ॥ ३६८॥
ત્રણ ચૌમાસી અને સંવત્સરી સમયે જરૂરી સ્ત્રીપુરુષોએ ગુરુ મહારાજ સમીપે આલોચના કરવી. તેમાં પુરુષવર્ગે ચાર કાને સંભળે તેમ અને સ્ત્રી વર્ગે છ કાને સાંભળે તેમ, વધતા વૈરાગ્યથી પોતાના સકળ દોષો વિધિવત્ જાહેર કરવા. ૩૬૮.
શ્રી પુષ્પમાન પ્રવર
१०९
