________________
૩૮
શ્રી દશવૈકાલિક સૂત્ર સાથે ભાવાર્થ-શું મારી સ્મલનાને સ્વપક્ષી કે પરપક્ષી જુએ. છે? અથવા ચારિત્રમાં ખલના પામતા મને હું જોઉં છું, કે હું ચારિત્રમાં સ્કૂલના પામું છું—એમ જાણું છું, છતાં શા. માટે સ્પલનાને ત્યાગી શક્તા નથી? આ પ્રમાણે જે કંઈ પણ સાધુ સારી રીતે વિચાર કરશે, તે તે સાધુ ભાવિકાળમાં અસંયમ સંબંધી દોષ-ખલના નહિ જ કરે. ૧૩. जत्येव पासे कइ दुप्पउत्तं,
कारण वाया अदु माणसेणं । तत्येव धीरो पडिसाहरिजा,
आइन्नओ खिप्पमिव खलीणं ॥१४॥ ( ) ચૈવ રદ્દુ પુરું,
ન વાવાડ માનના तत्रैव धीरः प्रतिसंहरेच्च,
__ आकीर्णकः क्षिप्रमिव खलीनम् ॥१४॥ જન્થવ-જે ઠેકાણે , પડિસાહરિજજા-ઠેકાણે લાવે ૬૫ઉત્ત-અયોગ્ય રીતે યોગને આઇન્ન-જાતિવંત અશ્વ ન્યા હેય
ખલીણું-લગામને ભાવાર્થ-કઈ પણ સંયમસ્થાનના અવસરમાં જે મનવચન-કાયા દ્વારા થતી ખરાબ અવસ્થાને જોવામાં આવે, તે બુદ્ધિમાન સાધુએ પિતાની ભૂલ તત્કાળ સુધારવી જોઈએ. તેના ઉપર દષ્ટાન બતાવે છે કે જેમ જાતિમાન ઘડે જલદી નિયમિત ગતિ માટે લગામને અંગીકાર કરે, તેમ સાધુએટ
