________________
330
શ્રી દશવૈકાલિક સૂત્ર સાથે પુને પ્રવાહના માર્ગ ઉપર લાવવા માટે વિજા હેય, તેમ સંયમથી ઉન્માર્ગે ચાલનાર સાધુને આ અઢારે સ્થાનકે સંયમમાં લાવનારાં છે. તે જ બતાવે છે–અધમકાળ નામના કષમા-પાંચમા આરામાં કાળના દેષબળે જ પ્રાણીઓ દુખે. જીવે છે, તે મને વિડંબના રૂપ, દુર્ગતિના હેતુભૂત ગૃહસ્થાશ્રમનું શું પ્રજન છે? આ પ્રમાણે પહેલું સ્થાન વિચારવું ૧. लहुसगा इत्तरिआ गिहीणं कामभोगा, (२) भुजो अ साइबहुला मणुस्सा, (३) इमे अ मे दुक्खे न चिरकालोक्ट्राइ भविस्सइ, (४) ओमजणपुरकारे, (५) तस्स य पडिआयणं, (६) अहरगइ वासोवसंपया, (७) दुल्लहे खलु भो गिहीणं धम्मे गिहवासमझे वसंताणं, (८)
आर्यके से वहाय होइ, (९) संकप्पे से वहाय होइ (१०) (सं० छा०) लघव इत्वरा गृहिणां कामभोगाः (२) भूयश्च
स्वातिबहुला मनुष्याः (३) इदं च मे दुःखं न चिरकालोपस्थायि भविष्यति (४) अवमजनपुरस्कारः (५) वान्तस्य प्रत्यापानम् (६) अधरगतिवासोपसंपत् (७) दुर्लभः खलु भो ! गृहिणां धर्मो गृहपाशमध्ये वसताम् (८) आतङ्कस्तस्य वधाय भवति (९) संकल्पस्तय वधाय भवति (१०)
