________________
શ્રી દશવૈકાલિક સૂત્ર સાથે ભાવાર્થ-જે મુનિ ઈન્દ્રિયેને દુઃખનું કારણ હેવાથી કાંટા સમાન આક્રોશ, પ્રહાર અને તર્જનાદિ સહન કરે છે તથા અત્યંત રૌદ્ર, ભયાનક, અટ્ટહાસ્ય આદિ શબ્દોને દેવાદિના ઉપસર્ગ પ્રસંગે સમતાથી સહન કરે છે, તે સાધુ કહેવાય છે. ૧૧. पडिमं पडिवजिया मसाणे,
नो भीयए भयं भेरवाई दिअस्स । विविह गुण तवो-रए य निच्चं,
न सरीरं चाभिकंखइ जे स भिक्खू ॥१२॥ (. છા) પ્રતિમાં પ્રતિવા મેરા, ,
' નો વિખેતિ મર્મવાર પ્રતા विविधगुणतपोरतश्च नित्यं,
न शरीरं चाभिकाशते यः स भिक्षुः॥१२॥ પરિમં-પ્રતિમાને | ભય ભેરવાઈ-ભય-ભેર પડિજિયા-અંગીકાર કરીને દિઅસ્સ-જેને મસાણે-સ્મશાને
અભિનંખએ-ઈચ્છા રાખે ભીયએ ભય પામે
ભાવાર્થ-જે સાધુ સ્મશાનમાં પ્રતિમા અંગીકાર કરીને રૌદ્ર ભયના હેતુભૂત વૈતાલ આદિના શબ્દ અને રૂપાદિ દેખીને ભય પામતે નથી તથા વિવિધ પ્રકારના મૂલગુણ અને અનશનાદિ તપસ્યામાં આસક્ત થઈને શરીર ઉપર પણ મમતા રાખતું નથી, તે સાધુ કહેવાય છે. ૧૨.
