________________
૮. આચારપ્રણિધિ નામકમ અધ્યયનમ
૨૨૭ इंगालं अगणिं अचिं, अलायं वा सजोइयं । न उंजिजा न घहिज्जा, नो णं निवावए मुणी॥८॥ (સં. છા) ચારના , ગરા વા સકતિ
नोसिञ्चन्न घट्टयेन्नैनं निर्वापयेन्मुनिः ॥८॥ અચિં-અગ્નિથી છૂટી પડેલી | અલાયં-ઉંબાડાને જવાળા
| સીજેઈઅં–અગ્નિ સહિત ભાવાર્થ-જ્વાળા વિનાની, લેઢાના તપાવેલ ગેળામાં રહેલી, છેદાયેલી અને વાલાવાળી અગ્નિ, તેમજ અગ્નિવાળું ઉંબાડીઉં, એ આદિ અગ્નિને સાધુઓએ ઉજાળવી નહિ, સંઘઠુવી નહિ અને બૂઝાવવી પણ નહિ. ૮. तालिअंटेण पत्तेण, साहाए विहुयणेण वा। . न वीइज अप्पणो कार्य, बाहिरं वा वि पुग्गलं ॥९॥ (सं० छा०) तालवृन्तेन पत्रेण, शाखया विधुवनेन वा ।
नवीजयेदात्मनः कायं, बाह्यं वापि पुद्गलम् ॥९॥ તાલિટેણ-વીંજણ વડે બાહિર-બહાર રહેલા વિહુયણેણુમેરપીંછી વડે | પુગ્ગલે-પુદ્ગલને વીજજ-વઝ, પવન નાંખે . |
ભાવાર્થ-ઉનાળા આદિ ઋતુમાં પિતાને ગરમી થતાં, સાધુઓએ તાડવૃક્ષના વીંજણાથી, કમળ વગેરેના પત્રો દ્વારા, વૃક્ષની ડાળી દ્વારા તથા બીજા પણ વીંજણ આદિથી પિતાના શરીર ઉપર વાયરો નાખવો નહિ, તેમજ બીજા પણ ભજન,
