________________
શ્રી દશવૈકાલિક સત્ર સાથે अकाले चरसि भिकवू, कालं न पडिले हसि। अप्पाणंच किलामेसि,संनिवेसं च गरिहसि ॥५॥ (સં. છા) ગાઢે વર મિ., સાનપુરા
आत्मानं च क्लामयसि. मंनिवेशं च गर्हसि ॥५॥ ન પડિલેહસિ-જેત નથી | સંનિવેરાં-ગામને કિલોમેસિ-થકવે છે. | ગરિહસિનિદે છે
ભાવાર્થ-હે સાધુ! તું ગેચરીના વખતને જેતે નથી અને અકાળે ગોચરીએ જાય છે. પિતાને ઝાઝું ફરવાથી કિલામણા પમાડે છે અને ગામની નિંદા કરે છે. ૫. सइ काले चरे भिक्खू , कुजा पुरिसकारिअं। अलाभुत्ति न सोइज्जा, तवृत्ति अहिआसए ॥६॥ (सं० छा०) सति काले चरेद् भिक्षुः, कुर्यात् पुरुषकारम् ।
___ अलाम इति न शोचयेद्, तप इत्यश्सिहेत ॥६॥ સઈકાલે-વખત થયે તે અલાભુત્તિ-અપ્રાપ્તિ થવાથી ચરે-જાય
સેઇજજા-શોચ કર કજજા-કરે, ફેરવે
તવૃત્તિ-તપ થયો એમ પુરિસકારિ–પુરૂષકાર | | અહિઆસએ-ચિંતવે
ભાવાર્થ-જ્યારે આવી રીતના દે છે, તે અકાળે ગોચરીએ ન જતાં ગોચરીને કાળે સાધુએ ગોચરીએ જવું અને પિતાના પુરુષાર્થને ફેરવ. ફરતાં પણ જે અલાભ થાય, તે શોચ ન કરતાં, “આજ મને તપસ્યા થઈ –એમ વિચારી સુધા સહન કરવી. ૬.
