________________
૧૨૬
શ્રી દશવૈકાલિક સૂત્ર સાથે (सं० छा०) असं विरसं वाऽपि, सूचितं वाऽसूचितम् ।
आई वा यदि वा शुष्कं, मन्थुकुल्माषभोजनम् ॥९८॥ उत्पन्नं नातिहीलयेत्, अल्पं वा बहु प्रामुकम् ।
मुधालब्धं मुधाजीवी, भुजीत दोषवर्जितम् ॥९९।। અરસ-રસ વિનાના કુમ્માસ-અડદના બાકળા વિરસં-સ્વાદ વિનાના ઉપનંપ્રાપ્ત થયેલ સૂઈઅં-શાક આદિ સહિત નાઈ-ઘણું નહિ અસૂઇઅં–શાકાદિ વિનાના હીલિજ્જા-નિદે ઉલં-લીલું
અ પં-થોડું મુક-સુકું
મહાલક્રુ-ગટ મેળવેલું મંથ-બેરને ભૂકો | મુહાવી-સર્વથા અનિદાનવી
ભાવાર્થ–તે આહાર હિંગ આદિના સંસ્કારરહિત હેય અગર વિરસ–પૂરાણું ચેખા આદિ હેય, શાકાદિ સહિત હોય અગર રહિત હેય, ઘણું શાક હોય કે થોડું હોય, કે અડદના બાકળા હેય, પરિપૂર્ણ આહાર મળ્યો હોય કે ન મળે હેય અને જે તે અસાર હોય તે પણ, સિદ્ધાન્તની વિધિએ મળેલા નિર્દોષ આહારને નિંદવે નહિ, કારણ કે તે મંત્રતંત્રાદિ વિના મળે છે. સાધુ પિતે સુધાજવી (જાતિ આદિ દેખાડ્યા વિના અગર નિયાણું કર્યા વિના જીવનનિર્વાહ કરનાર) છે, માટે તેમણે સંજનાદિ. ડેષ લગાડયા વિના પિતે તે આહાર કરી લે. ૯૮
