________________
૧૭૮ ] સિદ્ધહેમ – બાલાવબેાધિની
शुङ्गस्य, शुङ्गायाः अपत्यम् - शौङ्गो भारद्वाजः = शुभ શુંગીના પુત્ર શૌગ ભારદ્રાજ
विकर्ण - छगलाद् - वात्स्य - आत्रेये ।। ६-१-६४ ॥
વાત્સ્યરૂપ અને આરોયરૂપ અપત્ય અ*માં, અનુક્રમે વિણ અને ઋગલ શબ્દને ‘ અણ ' प्रत्यय लागे छे विकर्णः वात्स्यः विष्णुना वात्स्य पुत्र. छगलस्य अपत्यम् वैकर्णः [ः वात्स्यः = [: अपत्यम् = छागलः आत्रेयः = छ्गलनो आत्रेय पुत्र.
अत्रेयः
=
णश्च विश्रवसो विश्लुक् च वा ।। ६-१-६५ ।।
"
6
અપત્ય અર્થાંમાં, વિશ્રવસ શબ્દને અણુ ' प्रत्यय लागे छ, અને તેના યાગમાં સ્ ને • ણુ’ આદેશ થાય છે. અને વિષ્ણુ શબ્દ नो 'लु, विड़ये थाय छे. विश्रवसः अपत्यम् = विश्रवस् + अण् + सि = वैश्रवणः = विश्वसतो पुत्र विश्रवस् + अण् विश्रवण् + अण् = रवण् + अण् + सि= रावणः = વિશ્રવસ ના પુત્ર शवा सङ्घया-सम् - भद्राद् मातुर्मातुर्च ॥ ६-१-६६ ॥
=
અપત્ય અર્થમાં સંખ્યા, સમ્ અને ભદ્ર શબ્દથી પર રહેલ માતૃ શબ્દને ‘અગ્ ' પ્રત્યય લાગે છે, અને તેના યાગમાં માતૃ શબ્દ नो 'भातुर् ' महेश थाय छे. द्वयोः मात्रोः अपत्यम् = द्विमातृ + ये भातानो पुत्र संमातुः अण् = द्वैमातुरः अपत्यम् सांमातुरः = संभाताना पुत्र भद्रमातुः अपत्यम् =
भद्रमातुरः
ભદ્રમાતાના પુત્ર.
=
=
अदोर्नदी - मानुषीनाम्नः ।। ६-१-६७ ।।
=
