________________
અંતરના આશીષ
ધર્મની કંઇક સ્પષ્ટ ભૂમિકા થતી ગઇ એમ પ્રતિક્રમણ કરવાનું મન થતું ગયું. રોજ પ્રતિક્રમણ કરતો હતો. કોઇએ પૂછયું. હું પણ રોજ પ્રતિક્રમણ કરું છું. પણ રોજના એકના એક સૂત્રોથી થોડો કંટાળો આવે છે. આ તેમની મુંઝવણ, હું ઝબકી ગયો. મેં કહ્યુ કંટાળો કેમ આવે ? તમે એક વાત મનમાં સ્થિર કરો. પ્રતિક્રમણના મોટા ભાગના સૂત્રો એ ગણધર ભગવંતોની રચના છે. અહો ! આ ખ્યાલજ આત્માને આનંદમય બનાવી દે તેવો છે. ગણધર ભગવંતની કૃતિ આપણે મુખે બોલવાની કેવી આનંદમય પરિસ્થિતિ છે.
એક વખત પૂ. ગુરુદેવ વિક્રમ સૂ. મ. મને કોઇ પાઠ આપતાં કહ્યું “રાજા ! બધી વાત ખરી પણ આગમોની ભાષા અને એના શબ્દો સીધા આત્માને સ્પર્શી જાય છે.” ખબર નહીં, પૂ. ગુરુદેવની વાણીમાં શું પ્રભાવ હશે. મને આવશ્યક સૂત્રો બોલવા ખૂબ ગમે છે. મને સમય મળ્યો હોય અને ચૈત્યવંદનમાં કે પ્રતિક્રમણમાં એકલો હોઉં તો એક મસ્તી પેદા થઈ જાય છે. તેમાંય લબ્ધિની સંગીતમયતા એ સૂત્રોના પાઠ સંગીતમાં ગાવાનું શીખવી દીધું છે. ગીત-સંગીત સહીત સૂત્રોના ઉચ્ચારણો આત્મામાં એક અનુપમ આલ્હાદ પૂરો પાડે છે.
શિષ્યનું ઘડતર તો ગુરુની ગોદમાં જ થાય છે. હું મારી અંદર કોઇપણ સંસ્કાર જોઉં છું ને ગુરુ મ. ની યાદ સ્વાભાવિક થઇ જાય છે. વિક્રમસૂરિ મ. તો વાત્સલ્યમયી માતા હતી. એકવાર એક પત્રકાર અમદાવાદના ઉપાશ્રયમાં વંદન માટે આવ્યાં હતા. પૂ. ગુરુદેવને એમણે બાળ સાધુઓ સાથે વાત કરતા નિર્મળ વિનોદ કરતાં, અપાર
