________________
33
સો જિણુ પાસુ પયચ્છઉ વંછિઉં :
તે જિન પ્રાર્થ પ્રભુ મારા વાંછિતનું પ્રદાન કરો....
વિશ્વનો એક સનાતન નિયમ છે. કોઈપણ વ્યક્તિ પાસે માંગણી કરતાં તેના વ્યક્તિત્ત્વનો ખ્યાલ કરવો જોઇએ.
વ્યક્તિ જેટલી મહાન તેટલી તેની પાસે માંગણી-યાચના મહાન હોવી જોઇએ.
વ્યક્તિનું મૂલ્ય તેના વ્યક્તિત્ત્વને સમજવામાં છે. જ્યાં સુધી લોભ છે. ત્યાં સુધી માંગણી યાચના થયા કરે છે. નિર્લોભી દશા આવે પછી ઝંખના - ચાહના - આશા - ઇચ્છા ન રહે પછી માંગણી જ ન રહે. પ્રભુ ! ક્યારેક મારી આશા-ઇચ્છા પર વિચાર કરું છું; મેં કેટલી માંગણી કરી તો ગણતાં થાકી જાઉં ? આગળ પ્રશ્ન ના પૂછશો તારી કેટલી માંગણી પૂરી થઇ. જવાબ આપતાં શરમાઇ જાઉં છું. એટલો મોહમાં ફસાયેલો છું કે ઇચ્છા પ્રમાણે મળ્યું કે ના મળ્યું ઇચ્છા પ્રમાણે કોઇ વસ્તુ મળવાથી સંતોષ થયો કે ના થયો તો પણ ઇચ્છા તો કર્યા જ કરું છું.
પ્રભુ ! ગુરુવર ! મારી મજાક ના કરો મને પ્રશ્નો પૂછી હેરાન ના કરો. હું તો એટલો મૂર્ખ છું. ઇચ્છા પ્રમાણે મળ્યું તો પણ રડ્યો અને લડ્યો – ઇચ્છા પ્રમાણે ન મળ્યું તો બહાવરો બની ભટક્યા કર્યો.
