________________
શ્રી લબ્ધિ પ્રતિક્રમણ
સૂત્ર ચિંતતિકા
૧૧૧
નહિ વીરતા તો દૂર રહી. ગભરૂતા, કાયરવૃત્તિ, દીનતા ઘેરીવળી છે. કંઈને કંઈ સતત કર્યા કરૂં છું. મારા મનથી પોરસાયા કરૂં છું. હું પણ ઉદ્યમી છું. પ્રયત્નશીલ છું. પણ પરમાત્મા મહાવીર આપની સમક્ષ ઉભાં રહેતા જ મારાં અંતરનો એક્સ-રે તુરંત આવી જાય છે. સંપૂર્ણ શારીરિક શક્તિનો ઉપયોગ નહિ. વધુ મહેનત કરૂં. વધુ શક્તિ વાપરૂં તો.... બિમાર થઈ જાઉં. થાકી જાઉં..... હારી જાઉં....
પરમાત્મા મહાવીર ! આપના દર્શને મારી માનસ સૃષ્ટિના દ્વાર ઉદ્ઘાટન થઈ ગયા છે. ફુલ કરતા પણ અનંત ગણા સુકુમાલ શાલિભદ્રજી આપનું સાંનિધ્ય પામી વૈભારગિરિ પહાડ પર અણસણ કરે...... ત્યારે તેઓ જ અણિગુહિઅ બલવીરિયો પરક્કમઈ મહાત્મા શાલિભદ્રજી અને ધન્નાજીના ચરણનો દાસ બની ગયો છે.
આત્મ શક્તિ માટે પ્રચંડ પુરૂષાર્થ, પરમાત્મા મહાવીર ! શાલિભદ્રજી ઉપર કૃપા કરો.... ધન્ના ઉપર કૃપા કરો. હું પણ કોઇક વાર તો રાજગૃહીનો કઠીયારો હોઇશ. આપની કૃપાને પાત્ર જેટલા ધન્ના શાલિભદ્ર એટલા જ કઠીયાર મુનિ. ચાલો, ને હું કઠીયારા મુનિનો શિષ્ય બની જાઉં. પણ આપના કૃપા પાત્ર શારીરિક શક્તિ ગોપવ્યા વગર આત્મિક ઉત્સાહથી અનંતના માર્ગે પ્રસ્થાન કરૂં....પ્રયાણ..
પ્રવાસ મારો... પણ પ્રભુ માસ પથ પ્રદર્શક રહેવા કૃપા કરજો... આંતરની આરજુ......
