________________
દેવદ્રવ્ય અને જિનપૂજા નથી, માટે મારે ભગવાનને ન ચડાવાય..મારાથી એના દ્વારા આંગી ન બનાવાય? કોઈના ફુલ ગૂંથવામાં પ્રભુભક્તિના ભાવો અનુભવાય ને તેથી ફળ મળે, અને કોઈનાં ફુલ ચડાવવામાં પ્રભુભક્તિના ભાવો ન અનુભવાય ને તેથી ફળ ન મળે....એવું માનવામાં કોઈ પ્રમાણ નથી.
વળી ૫૦ ફુલની કિંમત ૨૫ રૂ. હોય તો ૫૦ ફુલનો હાર બનાવીને માળી આપે ત્યારે એની કિંમત તરીકે ૩૦ રૂા. લે એ સમજાય એવું છે. એટલે નિર્ધનશ્રાવક જો ૫૦ ફુલો ગુંથી આપે ને શ્રીમંત એ ચડાવે તો શ્રીમંતે હાર ચડાવ્યો ૩૦ રૂ.ની કિંમતનો, ને પોતે સ્વદ્રવ્ય ચૂકવ્યું પરૂા. નું જ. એ શ્રાવક પાંચ રૂપિયા મહેનતાણા રૂપે લેવાનો તો નથી જ, કારણ કે એણે તો પ્રભુભક્તિ માટે હાર ગૂંથી આપ્યો છે. એટલે શ્રીમંતે પાંચ રૂપિયાનું પરદ્રવ્ય પૂજામાં વાપર્યું કહેવાય છે. તેથી, જો શ્રીમંત પણ પરદ્રવ્યથી પૂજા કરી શકે છે, તો નિર્ધન શા માટે નહીં ? .
' ' એટલે શ્રાદ્ધદિનકૃત્યના આ પાઠથી, સ્વદ્રવ્યથી પ્રાપ્ત પુષ્પાદિ સામગ્રી ન હોય તો પૂજા ન કરવી એવું સાબિત નથી થતું. પણ કોઈ પણ રીતે પુષ્પાદિસામગ્રી ઉપલબ્ધ ન હોય તો પ્રભુભક્તિનાં અન્ય કાર્યો કરીને પણ લાભ લેવો એવું તાત્પર્ય જણાય છે એ નિશ્ચિત થયું. આ પ્રશ્નઃ સ્વ. પૂ. આ. શ્રી ભુવનભાનુસૂરિ મહારાજે વર્ષો પૂર્વે દિવ્યદર્શન'માં “ભગવાન તો મોક્ષમાં જઈ બેઠા છે. કૃતકૃત્ય થઈ ગયા છે....એમને તારી પૂજાની કોઈ જરૂર જ નથી તારા પોતાના કલ્યાણ માટે પ્રભુની પૂજા છે તો એ દેવદ્રવ્યમાંથી થાય કે તારા પોતાના દ્રવ્યમાંથી ?” વગેરે