Page Text
________________
ગયા હતા. પર્વતાઃ દૂરાત રમ્યાઃ યુદ્ધની વાતો સારી પણ યુદ્ધ સારૂં નથી. વિદુરે યુદ્ધની ભયાનકતા વિચારી લીધી. દીક્ષા લઈ લીધી. રામાયણના પાત્રોમાં ઘણી દીક્ષા આ રીતે વૈરાગ્યથી થઈ ગઈ છે. મહાભારતના અંતમાં દુર્ગતિનો ખડકલો થયો છે.
ભીખે અંતમાં દીક્ષા લીધી. પાંડવોએ રાજ્ય લીધા પછી દીક્ષા સ્વીકારી છે. વિદુર પહેલાં જ જાગી ગયા.
મુનિ થોભણનો વૈરાગ્ય થોભણ નામે એક વાણિયો હતો. કોઈનું મડદું જોઈ વૈરાગ્ય પામી ગયો. રાત્રે ઊઠીને ઉપાશ્રયમાં ગયો. મૂળચંદજી મહારાજના ચૌદ ઠાણા હતા. થોભણને થયું, બધા મહારાજ સૂતેલા છે, પણ હું મોટા મહારાજનો ઓધો લઈ લઉં. પછી ઓઘો લઈને ખૂબ નાઓ. આનંદમાં ને આનંદમાં ઊંઘી ગયો. ગુરૂમહારાજ ઊઠ્યા, તો ઓળો ન મળ્યો. શોધતાં શોધતાં થોભણ સૂતેલો ત્યાંથી મળ્યો. કેમ લીધો પૂછતાં બોલ્યો, હું થોભણવિજય છું. નરોડા પદ્માવતી દેવી પાસે સવારે દીક્ષા આપી. અને પોતે નામ બોલ્યો તે જ પ્રમાણે થોભણવિજય નામ રાખ્યું. તે જ મુનિએ સુરેન્દ્રનગરમાં પ્રતિષ્ઠા કર્યા બાદ ગામમાં ચમક આવી છે. જૈનોનાં ઘણાં ઘર વધ્યાં. મુનિના નામ ઉપરથી થોભણરોડ રાખ્યું. તેમને થયાને હજુ ૧૦૦ વર્ષ જ થયાં છે. આ રીતે પણ વૈરાગ્ય પામ્યા. '
ભોગાવાનદી... - બ્રાહ્મણની પ્રિય આઈટમ લાડુ, ભોગાવા નદીના કીચડમાં એક બ્રાહ્મણ ફસાઈ ગયો, નીકળાય જ નહિ. બાજુમાં એક બાઈ લાકડાં વીણતી હતી, તેની છોકરીનું નામ લાડુ હતું. કામ પૂર્ણ થયે બૂમ મારી, લાડુ ઓ લાડુ? અને બ્રાહ્મણના પગમાં જોમ આવી ગયું. અને લાડુ નામના પ્રભાવથી તે બ્રાહ્મણ કીચડની બહાર નીકળી ગયો. સિગારેટના સંસ્કાર ઊંઘમાંથી પણ જગાડે છે. બહાર નિમિત્ત મળતાં જ માણસ ગાંડો બની જાય છે. ભૂંડું જોઈને સારા વિચારો ન આવે, માટે ખરાબ નિમિત્તોમાં પડવું જ નહિ.
સિનેમા જોવો તે પાપ, પણ ટોકીઝ પાસેથી ચાલવું તે પણ પાપ છે. ચીકણી ધરતી પર ચાલે તો લપસી જવાય, જેના આત્મામાં કર્મોનો થોક છે તેણે ઘણું સાવધ રહેવું જોઈએ.
સૌભરી સંન્યાસી... સૌભરી સંન્યાસી રોજ ભરેલા તળાવમાં સ્નાન કરવા જાય. પદ્માસનમાં પ્રાણાયામ લગાવી ચાર કલાક ધ્યાન ધર્યું. તળાવમાં એ કસ્યુગલને ક્રીડા કરતું જોઈ મન વિકૃત પામ્યું. ઓહ! આવા તુચ્છ જીવો પણ આવો આનંદ મેળવે છે? હું રહી ગયો. ખલાસ.
એક નિમિત્ત મળતાં જ મન અશાંત બની ગયું. સદ્દગુરૂનો યોગ આવા ટાઈમે ન મળે તો નાનું પાપ પણ મહાપાપ બની જાય માટે નિમિત્તોથી દૂર જ રહો. ' માંસની દુકાનેથી પસાર પણ ન થવાય. ખાવાની તો વાત જ નહિ. બારી-બારણાં અને નાનાં છિદ્રો પણ સાધુ માટે ચેન્જ કર્યા. સાધુને ગોચરીનાં નામ પણ જુદાં. સંસારી નામનો પણ અહીં ફેરફાર થાય. અમારે કોઈ મરે તો કાળધર્મ કહેવાય. અમારી ભાષા પણ કોડવર્ડ કહેવાય. ઝીણા કાણામાંથી પણ ચોરને પેસવાનું છિદ્ર મળી જાય.
સંન્યાસી સૌભરી કવિ પણ હતો. સુંદર કાવ્યની રચના કરીને રાજસભામાં લલકારે છે-કવિઓ હાજર હતા. બધા ખુશ થઈ ગયા. રાજા કહે, માંગ માંગ, માંગે તે આપું. એ માંગતો નથી. રાજા આગ્રહ કરે છે ત્યારે કહે છે, હું જે માંગું તે આપો. હજાર કન્યાની માંગણી કરી. સંન્યાસી મટી ગયો. હજાર કન્યાઓ
| SR No. | 005787 |
| Book Title | Tattvartha Karika |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kirtipurnashreeji |
| Publisher | Kirtipurnashreeji |
| Publication Year | |
| Total Pages | 136 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |