________________
પાડ્યાં નથી.
વીર વીરની અંદરથી વી રહી ગયો, વીતરાગ બની ગયા.
કોણ વીરને કોણ ગૌતમ એ રાગગ્રંથિ તૂટતાં વર જ્ઞાન ગૌતમને થતાં...
ઓ જીવડા ! તું તારા અંતરાત્માને જો. કેટલા દોષો ભર્યા છે ! અંતરના ઓરડાને કામક્રોધાદિ કષાયોથી તથા વિષયોથી, આહારસંજ્ઞાથી દૂર કરતો જા.
તારે એકલા જવાનું છે તો પરલોકનું ભાતું બાંધ. શાસ્ત્રકારોએ આપણા માટે પર્વોની ગોઠવણ કરી છે. કેટલાક બળદો ગાડામાં જોતર્યા પછી સીધા ચાલે પણ કેટલાક આડા હોય છે. તેઓને આરપરોણા કરવી પડે. તો સીધા ચાલે. આ પર્વો આપણને ઘોંચપરૂણા જેવું સીધું કામ કરાવે છે. ચાલ ! ચૌદશ છે, ઘેર બેસી ન રહેવાય. પર્વો પ્રેરણા કરે, પર્વે જાગૃત કરે.
આવ્યા પર્યુષણના દાડા, કરો કર્મના તાડા. હવે ટાઈમ ન બગાડો. ભલાભલા પણ ઊઠી ચાલ્યા. રાજુભૈયા, ઇંદિરાબેન બધું મૂકીને ચાલ્યાં ગયાં. સત્તાસંપત્તિ અહીં જ પડી રહી. અવસર બેર બેર નહિ આવે, સંપત્તિને સારા કામોમાં ખરચી નાખ. તારા કમાયેલા, પસીનાથી ઉત્પન્ન કરેલા પૈસાને તારો છોકરો ક્લબમાં, દારૂપીઠામાં વેશ્યાવાડે ખરચી નાખશે.
એક રાજસ્થાની છોકરો હતો, મોટો થયો પણ કોઈક કારણસર તેની સગાઈ થતી ન હતી. તેર હજાર રૂપિયા લઈને પરણવાની આશાથી સૂરત પહોંચ્યો.
હજુ કાંઈ પાર ન પડ્યું કામ પછી રાણકપુર પહોંચ્યો. ત્યાં મીટીંગ ચાલુ હતી, શું છે પૂછ્યું, બધા સભ્યો કહે, ગઈકાલે જ પ્રતિષ્ઠા થઈ છે. તેના દ્વારોદ્ઘાટનની બોલી બોલાય છે. અને તરત જ ૧૩ હજાર પરણવાના રૂપિયાથી આ છોકરાએ ચઢાવો લઈ લીધો. સંસારની સંપૂર્ણ ઇચ્છા પણ આ રીતે ય પોતાની સંપત્તિને સુકૃતમાં જોડનારા થઈ ગયા છે. પાર્લે બીસ્કીટ,વખણાયા છે. પણ આ બધું એક દિવસ મૂકીને જવું પડશે. સાથે તો પુન્ય-પાપ બે જ આવશે.
બહેનોને સાદ
બાવીશ વર્ષની છોકરીને વાળ કપાવવામાં, લાલી લિપસ્ટિકમાં જ પોતાનું જીવન ઇતિકર્તવ્યતા જેવું લાગે છે. સનત્કુમારના સ્ત્રીરત્નની વાળની લટ પેલા સંભૂતિમુનિને માત્ર સ્પર્શ કરી ગઈ અને તેઓ કામથી પ્રજ્જવલી ઊઠ્યા, નિયાણું કરીને બ્રહ્મદત્ત ચક્રવર્તી થઈ સુખમાં લીન બની સાતમીએ પહોંચી ગયા.
એક વાળની લટ જો સાતમી પાતાલ ભૂમિમાં પહોંચાડી શકે તો છૂટા વાળની લટો લઈને ફરનારીને કઈ ગતિ થશે ? દર્પણ સામે ઊભાં રહીને કલાકો સુધી જોયા જ કરો છો મુખડાને...
પાપ છિપાયા નવિ છીપે, જો છીપે તો મહાભાગ દાબી દૂબી નવિ છીપે, રૂઈ લપેટી આગ...
ઘડીકમાં વાળને આગળથી કટીંગ કરાવે, ઘડીક પાછળથી, લટક મટક ચાલ, હિલચપ્પલ, મોઢાના નખરા, આ બધું કોને બતાવો છો ? આનાથી તમારી પર્સનાલીટી પડતી નથી. મહાત્મા ગાંધી-પોતડી, હાથમાં લાકડી, ઘડિયાળ, ચપ્પલ આથી વિશેષ તેમની પાસે કાંઈ જ ન હતું. છતાં મહાન બની શક્યા. હસી હસી આગળ ધસે ડોસલો. એનું ચરિત્ર એ એનું કેરેક્ટર હતું. પરદેશીઓએ ગાંધીની ફિલ્મ ઉતારી તત્ત્વાર્ય કારિકા 1 '