Page Text
________________
૯
ખંડ - ૧: ઢાળ - ૧૩ વસ્ત્રો પણ ઉતારીને ચાલ્યો ગયો. તેથી તેનું નામ લેવામાં ય મજા નથી. હે કુમાર ! મેં તો તેનો માર પણ ખાધો //રા
કુંવર, કામદેવની વાત સાંભળીને નિરાશ પણ થઈ ગયો. પોતાનું કાર્ય આટોપી ત્યાંથી ઊઠી રવાના થઈ ગયો. જતાં રસ્તામાં વિચારવા લાગ્યો કે “આણે તો દેવને પણ છોડ્યા નથી. તો માણસ શા હિસાબના ! માણસ શું કરી શકે ? આ ચોર તે અસાધારણ વ્યક્તિ જણાય છે. આમ તેમ ફરતાં સારો દિવસ પૂરો થઈ ગયો. રાત પડી. પણ ચોરના કોઈ સમાચાર ન મળે ! ઠીક ! વળી વિચાર આવતાં કુમાર મહાકાળી માતાના મંદિરે આવ્યો. ત્યાં શુદ્ધ થઈને માતાનો એકાગ્રચિત્તે જાપ ચાલુ કર્યો. ધ્યાન થકી મહાકાલીમાતા કુમારની સામે પ્રગટ થયાં. બોલ્યાં – વત્સ ! શા માટે મને યાદ કરી તે મને ખબર છે. આ ચોરની કથા સાંભળવા જેવી છે. જે સાંભળ! I[૩. એક દિવસ તે ચોર મારે ત્યાં ક્ષણવાર જ રોકાયો હતો. એને સારાં શુકન જોઈને નીકળવું હતું. તેથી મારા મંદિરે ઊભો હતો. તેમાં મારા પગમાં રહેલા બે ઝાંઝર જોયાં. આમ તેમ જોયું. કોઈ જોતું નથી ને ! ઝાંઝર બંને લઈને રવાના થઈ ગયો. કુંવર કહેવા લાગ્યો. હે માડી ! તમારા જેવાને આ રીતે લૂંટી લાજ લે ! તમે કંઈ શિક્ષા ન કરી? જો આમ જ થતું હોય તો હવે કયા દેવની આશા રાખવી? હવે તો આત્મવિશ્વાસ કેળવીને શક્તિ અજમાવવાની છે તેમાં જ સફળતા મળશે. જો
નગરમાં તરેહ તરેહની વાતો :- નગરમાં, નગર બહાર બધે જ તપાસ કરતાં કરતાં કુમારના છ દિન તો પૂરા થઈ ગયા. ફક્ત ૧ દિન રહ્યો. લોકો પણ જાતજાતની વાતો કરવા લાગ્યા. રે ! પેલા પરદેશી છાત્રે બીડું ઝડપ્યું છે. (હોડ બકી છે) આજ તક હજી ચોર પકડાયો નથી. કાલે છેલ્લો દિવસ. બિચારો વગરવાંકે મરી જશે. વળી કોઈ કહે છે અરે ! એ તો મહાપરાક્રમી છે. હાથીને કેવો વશ કર્યો હતો ? હજુ તો એક દિવસ બાકી છે ને ! નક્કી ચોરને પકડી લાવશે. વળી બીજો બોલ્યો. રે ! અલા ! છ દિન તો ચાલ્યા ગયા. તો કંઈ પકડાયો નથી. તો એક દિનમાં શું કરશે? પકડવાની વાત
ક્યાં? ભાળ પણ મળી નથી. કોઈ કહે છે – “ભાગ્યમાં જે લખ્યું હશે તેમ થશે.” આમ અનેક પ્રકારની વાતો ચાલે છે. કુમારને પણ આવી ઘણી વાતો સાંભળવા મળી. વિચારમાં પડ્યો. જો હાથ ન આવે તો રાજાને માં શું બતાવવું? વળી સાતમા દિનનું પ્રભાત થયું. ને નગરની બહાર નીકળી ગયો. //પી. 1 ખિન્નમનવાળો, ઉદાસીન થયેલ કુમાર નગરની બહાર શૂન્ય એવા સ્મશાનમાં જઈને એક વડવૃક્ષ નીચે જઈને બેઠો. ચારે દિશાએ જોઈ રહેલો કુમાર દૂર દૂર નજર નાંખીને બેઠો છે. જુએ છે. પોતાની તલવાર ગુપ્તપણે રાખી છે. ત્રણ પ્રહર આમ જ બેસવામાં ચાલ્યા ગયા. શૂન્ય વાતાવરણમાં ચોથો પ્રહર ચાલુ થયો. સૂર્ય પણ હવે કુમારનું ખિન્નવદન જોવા તૈયાર નથી. તેથી તે પણ અસ્તાચલ પર ચાલી ગયો. કુમાર તો દૂર દૂર ક્ષિતિજ તરફ મીટ માંડીને જોઈ રહ્યો છે. llll
ત્રિદંડી વેશે ચોર - સામે દૂરથી કોઈક આવી રહ્યું છે. કંઠથી નાભિ સુધી લટકતી રૂદ્રાક્ષની માળા છે. લાલ વસ્ત્રોથી શરીર આચ્છાદિત છે. એક હાથમાં ત્રિદંડ, બીજા હાથમાં કુંડી છે. ભસ્મની રેખાઓ કપાળે કરી છે તેનાથી કપાળ શોભે છે. વળી મસ્તક ઉપર છત્રી ને પગમાં પાવડી ધારણ કરેલી છે. તેણી નાસિકા ફૂલની જેમ ફૂલેલી છે, આંખો લાલઘૂમ છે. વાળ પીળા છે. જાંઘ-ભૂજા-ડોક મોટાં છે. જેનો દેખાવ ભયંકર - છે. જોતાં જ ડર લાગે. કોઈ પરદેશી પરિવ્રાજકનો વેષ ધારણ કરીને આવતો કુંવરે જોયો. દા.
| SR No. | 005785 |
| Book Title | Dhammilkumar Ras |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jitkalpashreeji |
| Publisher | Devi Kamal Swadhyay Mandir |
| Publication Year | 2009 |
| Total Pages | 490 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 12 MB |