________________
11
- 6999999 - સભામાં બેઠેલા શ્રાવકો શું એને હાથ જોડશે ? વંદન કરશે ? સુખશાતા પૂછશે ? નહિ જ ને? કેમકે શ્રાવકો જાણે છે કે આ તો ભવૈયો છે, એનામાં સાધ્વાચારો છે જ નહિ, સાધુગુણો છે જ નહિ. આ તો સાધુવેષની અવહેલના કરનારો છે. આવો મહાન સાધુવેષ એક તુચ્છ માણસ પહેરે, એમાં એ વેષનું અવમૂલ્યન છે. એમાં વળી નાટકમાં એ વિચિત્ર ચેષ્ટાઓ કરે, લોકો હસે... “જુઓ, જુઓ. જૈનસાધુના નાટકો..!” વગેરે બોલે.
- હવે જો સાધુવેષ વંદનીય હોત તો આ ભવૈયો પણ વંદનીય બની જાત, કેમકે 'એની પાસે વેષ રૂપી મોક્ષમાર્ગ છે. પણ કોઈપણ ડાહ્યો માણસ એને વંદન કરતો
નથી, એ જ દેખાડે છે કે માત્ર સાધુવેષ મોક્ષમાર્ગ નથી. 3 સ્ટેજ પર આવીને નાટક ભજવનારા એ સાધુવેષધારી ભવૈયાને જો કોઈ છે છે વંદન કરે તો નક્કી એ લોકોમાં મશ્કરી પાત્ર બનવાનો, મુગ્ધ-મુઢ-મૂર્ખ છે
ગણાવાનો. 8 તો એ જ વાત સાધુગુણ વિનાના માત્ર વેષધારીમાં પણ કેમ લાગુ ન પડે ? છે ? આપણને જ્યારે સ્પષ્ટ ખબર પડે કે આ સાધુને સાધુધર્મનો કોઈ જ અનુરાગ છે ૨ નથી, એ નિર્ધ્વસભાવવાળો છે, નિષ્ફર છે, છ મહાવ્રતોની કે છ કાયની એણે છે છે લેશ પણ કાળજી કરવી નથી. તો એવાને વંદન કરવાનો કોઈ અર્થ ખરો ? છે
શિષ્ય : વંદન કરવાનો લાભ ભલે કોઈ ન હોય, પણ નુકસાન શું ? .
ઉપાધ્યાય : નુકસાન? એની શિથિલતાનું પોષણ એ જ મોટું નુકસાન ! એને ? છે જો કોઈ વંદન ન કરે તો એને ભાન આવે કે “જયાં સુધી હું સાધ્વાચાર સારી છે રીતે પાળતો હતો, ત્યાં સુધી બધા મને વંદન કરતા હતા. પણ હું શિથિલ બન્યો, છે છું જિનાજ્ઞાની ઉપેક્ષા કરનાર બન્યો એટલે બધા મને વંદન કરતા બંધ થઈ ગયા. છે. બધાનો મારા પ્રત્યેનો સદ્ભાવ ઉતરી ગયો. એટલે મારે સુધરવું જ જોઈએ....' .
આર્યરક્ષિતસૂરિના પિતાજીએ દીક્ષા લીધી, પણ પગમાં જો ડા + માથે ૨ છત્ર.... આ બધું છોડે નહિ. છેલ્લે પુત્ર-આચાર્યું કેવી કુનેહ વાપરી ! વંદન જ કરવા આવનારા છોકરાઓ બધાને વંદન કરે, પણ એ પિતાજીને વંદન ન કરે..... એમને હાડોહાડ લાગી આવ્યું “ કેમ મને વંદન નથી કરતા?' પૃચ્છા કરી. “તમે શિથિલ છો, પગમાં જોડા પહેરો છે, માથે છત્ર રાખો છો...... માટે તમને વંદન નથી કરતા....” અને એ ટકોરના લીધે ધીરે ધીરે એમની બધી શિથિલતાઓ દૂર થઈ ગઈ.
લાલભભભભભભ
૩૫૦ ગાથાનું સ્તવન ૯ (૯૦) ૦