________________
- 9999999 – છે. પહેલા શેષકાળમાં પાટ-પાટલા ન વપરાતા, હવે એ વપરાય છે.
આવી તો સેંકડો નહિ, હજારો બાબતો છે.
ખુદ ગીતાર્થો જો આવી અવિધિની છૂટ આપતા હોય, આવી અવિધિઓ ચલાવી લેતા હોય તો એનો મતલબ જ એમ કે આ કાળમાં આ બધી જ અવિધિઓનું નુકસાન ઓછું થતું હશે કે બિલકુલ નહિ થતું હોય. બાકી જો જૂના કાળ પ્રમાણે જ આ અવિધિઓના દોષો લાગતા હોત, તો તો જેમ જૂના કાળમાં * આ બધામાં બિલકુલ છૂટ અપાતી ન હતી, તેમ અત્યારે પણ ન જ અપાત. A
પણ આ બધી અવિધિઓની છૂટ અપાઈ રહી છે, એ જ દર્શાવે છે કે 3. વર્તમાનમાં અવિધિ દોષ ઓછો લાગે.
મારી સમજણ જો ખોટી હોય તો સમાધાન આપવા કૃપા કરશો.
ઉપાધ્યાય : પડતાકાળમાં-નબળા કાળમાં અવિધિદોષ ઓછો લાગે, એ વાત છે 2 સાચી સાબીત કરવા તેં ત્રણ યુક્તિઓ દર્શાવી. ૪. (૧) વર્તમાનમાં અવિધિદોષ ગમે એટલો મોટો સેવાય, તો પણ બીજી # નારકથી વધુ મોટી દુર્ગતિ નથી. જૂના કાળમાં નાના અવિધિદોષથી પણ છેક છે સાતમી નારકની પણ શક્યતા હતી. છે (૨) વર્તમાનમાં મોટા અવિધિદોષનું પ્રાયશ્ચિત્ત પણ નાનું અપાય છે, જૂના કાળમાં નાના અવિધિદોષનું પણ પ્રાયશ્ચિત્ત મોટુ અપાતું.
(૩) વર્તમાનમાં ઢગલાબંધ અવિધિઓની છૂટ આપવામાં આવે છે, જૂના છે. કાળમાં અવિધિઓની છૂટ અપાતી ન હતી.
વર્તમાનમાં અવિધિદોષ લાગતો નહિ હોય કે ઘણો ઓછો લાગતો હશે, છે માટે જ આ ત્રણ વસ્તુ શક્ય બને. બાકી જો સરખો જ દોષ લાગતો હોત તો
દુર્ગતિ સરખી થાત. પ્રાયશ્ચિત્ત સરખું અપાત. અવિધિઓની છૂટ ન અપાત.
માટે “વર્તમાનમાં ઘણો મોટો દેખાતો એવો પણ અવિધિદોષ વિશેષ નુકસાન ન કરે.” એમ માની લઈને એ અવિધિઓ ચલાવી લેવી જોઈએ.
આ છે તારા અંતરનો અભિપ્રાય બરાબર છે ને?
અલબત્ત તે ચિંતન ઘણું જ કર્યું. યુક્તિઓ પણ ઘણી સારી શોધી લાવી. પણ એ ચિંતન ભૂલભરેલું છે,એ યુક્તિઓ ખામી ભરેલી છે.
( ૩૫૦ ગાથાનું સ્તવન – (૩૦) ૦