________________
PROG
ගලගණ
යහයත්වයක්ෂයට
કેટલું બધું નુકસાન પહોંચાડનારા બને છે.
શિષ્ય : તેઓ આવી માન્યતાવાળા બને કે “અવિધિ પણ ચલાવી લેવી, એનાથી શાસનની રક્ષા કરવી” તો ભલે ને બને. એમાં નુકસાન શું ? ઉપાધ્યાય : નુકસાન ? તને હમણાં જ તો બતાવ્યું.
સાંભળ.
એમ ભાષી તે મારગ લોપે, ત્રક્રિયા સવિ પીંસી. આચરણાદ્ધિ આચરીએ, જોઈ યોગની વીંશી. ॥૫॥ ગાથાર્થ : આ પ્રમાણે બોલીને તેઓ બધી સૂત્રક્રિયાને ખતમ કરી નાંખીને માર્ગનો લોપ ક૨ે છે. માટે યોગવિંશિકા ગ્રંથ જોઈને-ભણીને શુદ્ધ આચાર પાળવો જો ઈએ .
ભાવાર્થ : માત્ર મતિભેદ પોતાના મનમાં જ ધારણ કરીને એ મુગ્ધ જીવો બેસી રહેવાના થોડા જ છે ? તેઓ તો પોતાની વાતને સાચી માનીને, પોતાની શક્તિ પ્રમાણે ચારેબાજુ આ જ પ્રરૂપણા ક૨વાના. વિધિ આચરવાની વાત જ નહિ. માત્ર અનુષ્ઠાન કર્યા ક૨વાની જ વાત !
બિચારા ભોળા શ્રોતાઓ ય એમની દેશનાઓ સાંભળીને ધર્મક્રિયાઓ ખૂબ ખૂબ વધારી દેશે, પણ એમાં વિધિ - શાસ્ત્રીયતા લાવવાનો તો એમને સ્વપ્નમાં પણ વિચાર નહિ આવે.
તેઓ દીક્ષા લઈ લેશે, પણ આખી જીંદગી અતિચારોથી ભરપૂર પસાર ક૨શે, છતાં મિથ્યા સંતોષ માનશે કે ‘મેં દીક્ષા પાળી.’
તેઓ આખી જીંદગી પ્રતિક્રમણ ક૨શે પણ ઉપયોગ વિના, ભાવોલ્લાસ વિના, બેઠા-બેઠા, પ્રતિક્રમણનો ૫રમાર્થ સમજયા વિના કરશે. છતાં ખુશ થશે કે, “હું રોજ બે ટાઈમ પ્રતિક્રમણ વર્ષોથી કરું છું.”
તેઓ ગુરુસમર્પિત બનશે, પણ મૂલગુણભ્રષ્ટ કુગુરુના ય ભક્તો બની રહેશે. એમની સેવાને પ્રભુસેવા માનશે. એમના દોષોનું પોષણ કરવું એ ભક્તિ માનશે. કુગુરુના સંયમ જીવનમાં સંસારજીવન ઉભું કરી દેવામાં મોટા નિમિત્ત બનીને ય એનાથી ગુરુભક્તિ કર્યાનો મિથ્યા સંતોષ માનશે...
તા૨ક ધર્મો મારક બની જાય એ રીતે આચરીને ય માનશે તો એમ જ કે “અમે આ ધર્મના પ્રતાપે તરી જવાના.”
ચારે બાજુ આવા અવિધિ ભરપૂર અનુષ્ઠાનો જ આદરાય, એટલે ધીમે ધીમે
૩૫૦ ગાથાનું સ્તવન (૨૨)
KORO
ROBOR)