________________
આ સ્તવનના વિવેચનમાં મને એવો ક્ષયોપશમ પ્રગટો, એવા પરિણામ પ્રગટો કે જેના કારણે મારામાં રહેલી બંને પ્રકારની કુવાસનાઓના મને દર્શન થાય અને એ પછી એનો હું વિનાશ કરી શકે. અલબત્ત એ પણ તારી કૃપાથી જ થશે.
મારા જેવાઓની મુશ્કેલી એ જ છે કે બીજાઓની કુવાસનાઓને હું જલ્દી જોઈ શકું છું, પકડી શકું છું. પણ ખુદ મારામાં ય કેટલીય કુવાસનાઓ ચક્કાજામ પડેલી જ છે, છતાં એ જોવા માટેની દષ્ટિ મારી પાસે નથી. હું આમ ભલે બે આ આંખોવાળો ખરો, પણ આ કુવાસનાઓને જોઈ શકવા માટે સાવ અસમર્થ-અંધ
છું. હવે એ આંતર ચક્ષુઓ તારે જ મને આપવાની છે. આ વિવેચનના માધ્યમે છે 3 તારે જ મારી આંખો ઉઘાડી દેવાની છે. મારે તો પ્રભુ ! એવો અનુભવ કરવો છે. છે છે કે વિવેચન પૂર્ણ થાય ત્યારે મને એમ જ લાગે કે “આ વિવેચન મેં લખ્યું નથી, છે
પણ મારા પણ કરુણાનો ધોધ વરસાવનારા પ્રભુએ મારી કુવાસનાઓના નાશ છે. $ માટે જ મારી પાસે આ વિવેચન લખાવ્યું છે.”
રે ! માત્ર છેલ્લે જ નહિ, આ જ પળથી મને સતત એવું જ લાગ્યા કરે કે હું છે “હું લખતો નથી, તું મને લખાવે છે. મને કંઈ સૂઝતું નથી, તું મને સુઝાડે છે. જે હું કરતો નથી, તું મને કરાવે છે.”
બસ, આ જ પળથી તારા પ્રત્યેનો આ સમર્પણ ભાવે-અહોભાવ-ભક્તિભાવ છે સ્નેહભાવ મારામાં પ્રગટો, વધુ ને વધુ દઢ બનો... એનાથી મારો અહંકાર ખતમ થશે, નવો જાગશે નહિ... અને આ સમર્પણના પાયા ઉપર ઉભો થયેલો વિવેચનમહેલ જ બેનમૂન-અવર્ણનીય-આલ્હાદક-અનુપમ બની રહેશે, જે મારું છે અને યોગ્યાત્માઓનું કલ્યાણ કરશે.
૪
' ૩૫૦ ગાથાનું સ્તવન ૦ (૬)
