________________
મનથી વિચાર્યા વિણ બોલે તે, અસંશી કહેવાતો, બુદ્ધિ ત્રાજવે એક-એક વાક્યો તોલીને બોલે, ધન. ૭૧
(૨) જો આ પ્રથમ વિકલ્પ શક્ય ન હોય (અ) રોટલી, શાક, દાળ, ભાત, દૂધ એ
પાંચ જ દ્રવ્યો વાપરવાની બાધા સાથે (બ) મહીનામાં ત્રણ-પાંચ દિનથી વધુ મિષ્ટ ન ૨ વાપરવાની બાધા સાથે (ક) ૩૦ થી વધારે માણસના રસોડામાંથી ફરસાણ-મિષ્ટ નહિ વાપરવાની બાધા સાથે નિર્દોષ એકાસણા કરવા વધુ યોગ્ય છે.
ર
(૩) પણ જો એકાસણામાં આ રીતે ત્યાગ પ્રધાન ગોચરી વાપરવી શક્ય ન હોય, મન ર લલચાઈ જ જતું હોય, આંબિલના પચ્ચ. કરવાથી જ મનની કૂદાકૂદ અટકતી હોય તો પછી માત્ર રોટલી+દાળ આ બે દ્રવ્યો જ આધાકર્મી વાપરવાની છૂટ સાથે આંબિલની ઓળીઓ કરવી. પણ પછી ઢોકળા-પુડલા બધું આધાકર્મી વાપરીને આંબિલની ઓળીઓ કરવી બિલકુલ યોગ્ય જણાતી નથી.
છતાં આ વિષયમાં ગીતાર્થ ગુરુ ભગવંતોને પુછીને યથોચિત કરવું. આ વિષય એવો છે કે વ્યક્તિ વ્યક્તિએ ગીતાર્થોએ જુદો જુદો ઉત્તર આપવાનો અવસર આવે જ.
(ડ) સાધુ માટે સફરજન સમારીને રાખ્યું. હજી ૪૮ મિનિટ થઈ નથી ત્યાંજ સાધુએ આવીને કહ્યું કે “ગ્લાન માટે સફરજનનું કહેલું, પણ એને રુચિ જ નથી. એટલે હવે અમે વહોરીશું નહિ.”
જ
(૫૨)હવે અહીં શ્રાવિકાનો સફરજનમાંથી સાધુ માટેનો આશય નીકળી ગયો. સફરજન સચિત્તમાંથી અચિત્ત બને ત્યારે જ એ આધાકર્મી બનવાનું હતુ. એટલે સફરજનમાં આધાકર્મી દોષ હજી સુધી લાગ્યો ન હતો. અને વચ્ચે જ શ્રાવિકાનો આશય નીકળી ગયો, તો એ સફરજન નિર્દોષ ગણાય. ૪૮ મિનિટ થાય ત્યારે શ્રાવિકાનો હવે ઘર માટે જ આશય હોવાથી એ નિર્દોષ બની જાય. એ જ વખતે કોઈ બીજો સાધુ વહોરવા જાય અને તે વહોરે
તો એને દોષ ન લાગે.
ન
જેમ ગ્યાસ પર સાધુ માટે ચાહ મૂક્યા બાદ ચાહ બનતા પહેલા જ સાધુનો આશય શ્રાવિકાના મનમાંથી નીકળી જાય અને ચાહનો ગ્યાસ બંધ કરતી વખતે એના મનમાં પોતાનો જ આશય આવી જાય તો એ નિર્દોષ બને છે. એ જ ગણિત અહીં લાગુ પડે કે સમારેલું સફરજન અચિત્ત બનતા પહેલા જ સાધુનો આશય નીકળી જાય અને અચિત્ત ર બનવાના કાળે શ્રાવિકાના મનમાં ઘરનો આશય આવી જાય તો એ દોષિત રહેતું નથી.
હા ! ૪૮ મિનિટ થઈ ગઈ અને પછી સાધુએ આવીને ના પાડી કે “અમારે સફરજનની જરૂર નથી. તો ૪૮મી મિનિટે તો સાધુનો આશય. જ એ સફરજનમાં શ્રાવિકાના મનમાં ર પડેલો હતો એટલે એમાં આધાકર્મી દોષ લાગી ચૂકેલો હોવાથી એમાંથી હવે સાધુનો આશય નીકળી જાય તો પણ એ આધાકર્મી જ ગણાય. એ શ્રાવિકા ઘર માટે એ સફરજનનું શાક વીર વીર વીર વીર વીર અષ્ટપ્રવચન માતા ૭ (૧) વીર વીર વીર વીર વીર