________________
છી જમતા. રસવતીને નીરસ થઈ, નિર્મળતમ પરિણતિના સ્વામી મહામીએ
મુક્તિ નીરસરસવતી રસી જમતા, રસની
છેવટે જાતે સ્વાધ્યાય કરે. પણ આડા-અવળા ખોટા વિચારો ન કરે.
જો આ ચાર નિયમ પાળે તો જઘન્યમાં જઘન્ય ઈર્યાસમિતિનો માલિક ગણાય. રિ Gી જો આટલું ય પાળવાનું આપણું સામર્થ્ય ન હોય તો માનવું પડે કે આપણે અધ્યાત્મ વી. છે. જગતના ભિખારી છીએ. વેશ છે સંયમનો ! મહા-અધ્યાત્મીનો ! અને તન-મન-આતમમાં છે ૨ ઈર્યાસમિતિ જેવો નાનકડો આચાર પણ, જઘન્યમાં જઘન્ય કક્ષાનો પાળવાની પણ આપણી ર વી ક્ષમતા નથી. 1 અહો ! પ્રભુ વીર ! આજે સમજાય છે કે આપનો આતમ કેટલો મહાન છે ! E (શાસ્ત્રકારોએ જ કહ્યું છે કે વિહાર કરતી વખતે તદ્દન નિર્દોષ ઈર્યાસમિતિનું પાલન એજ ?' વી પ્રભુનું તે વખતનું ધ્યાન હતું. રખે કોઈ બીજા ધ્યાનની કલ્પના કરતા !
' કંઈ નહિ તો છેવટે આવી ઈર્યાસમિતિ પાળી ચૂકેલા ભૂતકાળના અનંતા મુનિવરોને અને S9 વર્તમાનમાં પણ જઘન્ય કક્ષાની ય ઈસમિતિ પાળનારા સંયમીઓને અંતરના ભાવ સાથે, () વિી આંખના આંસુ સાથે, મુખની અનુમોદના સાથે, હાથના સંયોગ સાથે, મસ્તકના નમન સાથે ૨ કોટિ કોટિ વંદન કરીએ.
ચાલો, આ અનુમોદના માટે ઉપયોગી બને એવું એક નાનકડું દષ્ટાન્ત જોઈ આ S) છે ઈર્યાસમિતિનું વર્ણન પૂર્ણ કરીએ. ૨ (૨૭) “એક સાધુ એવી તો ગજબની ઈસમિતિ પાળે છે કે એને એના ઈર્યાસમિતિના રે વી) પાલનમાંથી ચલિત કરવા માટે દેવો ય સમર્થ નથી.” ઈન્દ્ર દેવો પાસે એક મુનિરાજની વ) વળે પ્રશંસા કરી. ર) ગામ હોય ત્યાં ઉકરડો હોય જ. એક મિથ્યાત્વી દેવને આ વાત ઉપર શ્રદ્ધા ન બેસી, શું વી એટલે પરીક્ષા કરવા માટે સાધુના વિહારના માર્ગમાં માખીના પ્રમાણ જેટલી નાની નાની વી. આ સેંકડો-હજારો દેડકીઓ વિક્ર્વી. = મુનિરાજ બરાબર ઉપયોગ પૂર્વક, ધીમે ધીમે “એકેય દેડકીને કિલામણા ય ન થાય' એવા ર. વી પ્રયત્નપૂર્વક ચાલવા લાગ્યા. ત્યાં તો પાછળથી ધસમસતો હાથી આવ્યો. ચારે બાજુ દોડધામ વી, આ થઈ ગઈ. ચીસાચીસ થવા લાગી.
પણ મુનિરાજ તો એજ ગતિથી, એજ ઉપયોગ સાથે દેડકીઓની રક્ષા કરતા કરતા જ (૨) વિી ચાલી રહ્યા. જાણે કે હાથી આવતો હોવાની એમને ખબર જ નથી.
આ હાથીએ સૂંઢમાં ઉંચકી મુનિને આકાશમાં ઉછાળી નીચે પાડ્યા. પણ એ મુનિરાજ પડતી 3 વખતેય પોતાના મોતનો લેશ પણ વિચાર પણ કરતા નથી. “હાય ! મારા નીચે પડવાથી
SUSUS US
વીર વીર વીર વી વીર અષ્ટપ્રવચન માતા • (33) વીર જી વી વીર વીર