________________
- ખણવા કાજે એક તણખલું કરકંડ મુનિ રાખ્યું, ત્રણ પ્રત્યેક બુદ્ધોએ તો પણ, મીઠો ઠપકો દીધો. ધન. ૯૭
પરઠવવું ક્યાં ? આ સ્થાનમાં તો વહેલી સવારથી જ છાપાવાળા, દૂધવાળા,
૨. ટ્યુશનવાળા...ની અવરજવર શરુ થઈ જાય....” એટલે મોડું ન થઈ જાય એ માટે વારંવાર ૨ ઝબકીને જાગે છે.
આ શ્રમણી ભગવંતોની કેવી માનસિક ભયભીત દશા !
(૧૯) એક સાધ્વીજી સવારે સ્થંડિલ પરઠવવા તો નીકળે પણ ચારેબાજુ વસતિ હોવાને ૨ લીધે રોજ ભય રહે. રોજેરોજ એમને ગભરાટ થાય. જ્યારે એ પરઠવીને ઉપાશ્રયમાં આવે, ર
ત્યારે એમના મુખ પર પરમ આનંદ તરવરી ઉઠે.
એક દિવસ તો મહામુસીબતે પરઠવીને ઉપાશ્રયે પહોંચ્યા અને બધા સાધ્વીજીઓની ૨ વચમાં જ બોલ્યા “અત્યારે ત્રણ જગતમાં મારા જેટલી સુખી વ્યક્તિ કોઈ નહિ હોય. મને ર
અત્યારે પરમ હાશકારો થયો છે...’
એક માત્ર સ્થંડિલ પરઠવાઈ જવાથી જો ત્રણલોકની સૌથી સુખી વ્યક્તિ પોતાની જાત લાગતી હોય તો એનો સીધો અર્થ એ જ છે ને ? કે સ્થંડિલ જ્યાં સુધી ન પરઠવાય ત્યાં સુધી ભય-શંકાશીલાદિને કા૨ણે ત્રણલોકની સૌથી દુઃખી વ્યક્તિ પણ પોતાની જાત જ લાગતી હશે !
(૨૦) જ્યાં સીધું સ્થંડિલ જવાય કે જયાં સ્થંડિલ પરઠવાય એ બે ય સ્થાનો લગભગ ઉકરડા જેવા, નદી કિનારા જેવા કે એવા જ કોઈક સ્થાનો હોય છે કે પ્રાયઃ એની આજુબાજુ મુસલમાનો-માછીમારો-ગરીબો-નીચલી કોમના માણસોની ઝૂંપડપટ્ટીઓ હોય. સાધ્વીજીઓ આવી વસતિમાંથી પસાર થઈ સ્થંડિલ-માત્રુ પરઠવવા જાય. એ બિલકુલ ઉચિત નથી. સંઘાટક તરીકે જાય તો પણ છેવટે તો બે ય સ્ત્રીજાતિ જ ને ! એમાં યુવાન હોય, રૂપવાન હોય એ ય શક્ય છે.
પેલા નીચકોમના માણસો ! બધી રીતે ખરાબ સંસ્કારવાળા હોય, તેઓ વિકારી નજરે સાધ્વીજીઓને જુએ, ક્યારેક મશ્કરી પણ કરે,
સાધ્વીજીઓ મુંગા મુંગા આ બધું સહન કરે. કોને કહે ? શું કરે ?
રે ! કેટલાક અકથનીય પ્રસંગો બન્યા હશે તો ય કોણ એ જાહેર કરવાનું છે ! બધું દટાઈ જાય. કોણ પોતાની સાથે બનેલા અણઘટિત બનાવોને જાહેર કરે !
(૨૧) દીક્ષા વખતની હાથ ઉપરની મહેંદીના રંગ પણ જેના સુકાયા ન હતા, વડીદીક્ષા ય જેની થઈ ન હતી, હૃદયમાં સંયમ પાળવાના - સાધના કરવાના ઉમંગો તો હજી ઉછળી રહ્યા હતા એવા ૧૮ વર્ષના શ્રીમંતઘરના યુવાન નૂતન દીક્ષિત સાધ્વીજી સાબરમતીના રેલ્વે ૨
વીર વીર વીર વીર વીર અષ્ટપ્રવચન માતા ૭ (૨૦૫) વીર વીર વીર વીર વીર ૨